Ik was gisteren (ook) in Carré.
Niet op het castbord gekeken van te voren, dus ik heb mij laten verrassen door wie er op kwam. Pas achteraf gezien dat we u/s Fantine en u/s Enjolras hadden, dat is best een compliment waard, vooral voor Enjolras. Fantine moet nog wat meer meters maken, maar ik vond het heel aangenaam dat ze ‘gewoon’ de melodielijn volgde. Ik heb Channah zien/horen variëren eerder op t.v. en hoewel ik eigen interpretatie altijd toejuich, moet je dat in Les Mis niet met adlibs doen.
Hoewel ik nieuwsgierig was naar de Jean Valjean van Milan, zeker na alle positieve geluiden, was ik gewoon erg blij om René op te zien komen. Fantastische vertolking. Misschien stemtechnisch in de hoogte net wat minder sterk als in 2008, maar de levenservaring van 15 jaar maakt dat hij de rol wel/nog beter speelt.
Freek schittert als Javert. Kippenvel bij zijn beide solo’s. Zijn sprong van de brug vond ik alleen mwah qua uitvoering. Hij zwaait met zijn armen maar blijft verder staan. Ik vermoed dat dit technisch het hoogst haalbare is (ook met een reizende productie), maar in mijn beleving doen ze dit in Londen net een tikje dramatischer.
Verder dikke complimenten voor Marius en Éponine. Bij Vajèn was het voor mij de eerste keer dat ik niet haar een rol zag spelen, maar dat ze echt in het karakter kroop. Misschien heb ik haar te weinig gezien de afgelopen jaren.
Cosette zingt prachtig, maar ik heb dit karakter eigenlijk altijd het minst gevonden, een tikje nietszeggend, niet genoeg uitgediept. Ligt niet aan haar, maar aan Victor Hugo c.q. de interpretatie van zijn boek tot musical.
Ook zag ik een fantastisch herbergierskoppel, dat de lachers terecht op zijn hand kreeg, heerlijk schmierde maar nooit té.
Last but not least dikke complimenten voor het ensemble. Ja, het helpt dat ik zowel de Engelse als de Nederlandse score van voor tot achter ken, maar wat een goede verstaanbaarheid en samenspel!