Vroeger was de klucht enorm populair, maar het is ook een tijd uit het theater verdwenen. Sinds een paar jaar is de klucht weer terug. Is de klucht nu anders dan vroeger?
Jon: We noemen het een klucht, maar ik zie het ook als ‘nieuwe comedy’. Het is een goede combinatie van wat we vroeger als klucht kende met John Lantinga en een nieuw soort humor die meer John Cleese/Fawlty Tower-achtig is. Op die manier kun je zowel de oude als de nieuwe generatie bereiken.
Lucie: Ik denk wel dat de klucht met zijn tijd is meegegaan. Vroeger was het misschien wat oudbollig met ‘deur in, deur uit’, dat heeft nu een moderner jasje gekregen. Maar het blijft wel herkenbaar voor de wat oudere generatie hoor.
Pamela: Ik geloof persoonlijk niet zo in dat ‘eeuwige vernieuwen’ waar iedereen altijd de mond van vol heeft. Als iets goed is, waarom moet het dan vernieuwd worden. Natuurlijk pas je het tempo aan aan het huidige tijdsbestek, maar een goede klucht is een goede klucht, dat hoef je niet te vernieuwen.
Bij een klucht is timing van groot belang. Helpt het dat jullie met mensen op het podium staan waarmee je al eerder gewerkt hebt?
Pamela: Dat helpt altijd want je voelt heel goed aan wat de ander denkt en doet. Maar goed, ook als je nooit samengewerkt hebt, als je goed bent in je vak, dan komt het met die timing ook wel goed hoor.
Lucie: Ik denk dat je vrijer in je manier van repeteren bent, maar goed we hebben een maand repetitietijd en dan groei je zowieso naar elkaar toe. Je kunt elkaar wel van de studio kennen, maar een echt stuk spelen is heel anders. Je gaat als het waren samen aan een piramide werken en je moet allemaal in de punt komen en dat schept wel een enorme band.
‘Een Rits te Ver’ gaat op 31 oktober in het Theater aan de Parade in Den Bosch in première. Voor meer informatie en de volledige speellijst kijk op http://www.purepret.nl
