Perspresentatie

De Koning is gearriveerd

Het aansnijden van taart is inmiddels een begrip geworden binnen het musicalwereldje. Het betekent het begin van een nieuwe productie, de aanvang van de eerste repetitiedag en dus voor ons als musicalliefhebber het definitieve begin om af te tellen naar een premiere.

De koning is gearriveerd…
Het aansnijden van taart is inmiddels een begrip geworden binnen het musicalwereldje. Het betekent het begin van een nieuwe productie, de aanvang van de eerste repetitiedag en dus voor ons als musicalliefhebber het definitieve begin om af te tellen naar een premiere. Dat de Lion King niet zomaar een opvolger zal zijn van Aida, zal heel Nederland weten. De cijfers knallen je om de oren, maar cijfers zijn maar cijfers en daar kunnen we weinig mee. Het is voor ons niet interessant om te weten dat de Lion King de duurste productie aller tijden is en dat het commercieel gezien niet rendabel zou zijn om deze naar Nederland te brengen. Daarom zullen we proberen de diepte in te duiken om te laten zien dat the Lion King een spektakel gaat worden dat niemand mag missen. Of je nu van musicals houdt, van een bepaalde acteur, van Disney of van niets van dat alles, de theater-versie van the Lion King zal Nederland net zo in beroering gaan brengen als de tekenfilm deed in 1994.

De cirkel die ademt en leeft
Tijdens de perspresentatie hadden we een kort gesprek met Ron Kollen, International Vice-President van Disney Theatrical Productions (DTP). In dit gesprek straalde hij een diep respect uit voor Julie Taymor. Volgens hem was zij de vrouw, die the Lion King tot leven had laten komen. Op deze eerste repetitiedag spraken wij dan ook met haar en met veel passie vertelde zij over haar technieken en invloeden die ze heeft gebruikt voor de Lion King.

Een van de pijlers uit de musical is het nummer “The Circle of Life”. Die cirkels die het eeuwigdurende symboliseren komen dan ook, al dan niet bewust voor het publiek, terug in de musical. Julie Taymor begint te vertellen: “Het grootste verschil met de animatiefilm is dat er tijdens de musical mensen op het podium staan en geen dieren. Als je de tekenfilm bekijkt zie je dat de dieren hele menselijke karakteristieken hebben. Die menselijkheid wilde ik ook op het podium laten zien.” Deze beslissing is de meest fundamentele beslissing geweest voor de Lion King en alle daaropvolgende keuzes zijn hier een gevolg van. De gezichten van de acteurs worden dus niet verborgen achter maskers om een zo realistisch mogelijk dier te cre�eren maar in plaats daarvan zijn ze volop aanwezig.

Julie Taymor vertelt verder: “Als je de keuze maakt dat het publiek de acteurs kan zien, dwing je ze om hun fantasie te prikkelen en dat wat ze zien te vertalen naar hun eigen versie. Maar dat zou dus ook betekenen dat je technische aspecten niet hoeft te verbergen. Van daaruit bestond dan ook het idee om bijvoorbeeld een kudde antilopen uit te beelden door deze vast te binden aan een kar die weer wordt voortgeduwd door een acteur. De kar bestaat uiteraard uit wielen, die duidelijk te zien zijn omdat we niks verbergen, maar deze stellen toch ook weer die “Circle of Life” in het klein voor”.

Maskers zijn in tegenstelling tot mensen niet in staat om expressie uit te beelden. Toch zitten er in de musical een heleboel verschillende emoties. Van vreugde tot boosheid tot verdriet. Door de gezichten niet achter maskers te verbergen is het heel makkelijk voor de acteurs om gewoon hun gezicht te gebruiken om die emotie weer te geven. Maar bij bepaalde scenes worden ook juist de maskers betrokken bij het verhaal: “Over het algemeen staan de maskers in een verticale positie van het gezicht van de acteur om dit vrij te houden. Maar bij de grote vechtscene kunnen de acteurs door een mechanisme dit masker naar voren halen waardoor het tijdelijk voor hun gezicht staat. Als de acteurs dan ook nog op handen en voeten gaan staan komt dit geheel heel dierlijk over”.

De musical voorbij!
In de aankondiging van the Lion King tijdens het jubileumgala ter ere van het 100-jarig bestaan van het Circustheater noemde Joop van den Ende deze productie “de musical voorbij”. Uit dat gesprek werd niet helemaal duidelijk wat Joop van den Ende daar precies onder verstond, maar waarschijnlijk het feit dat het gebruik van poppen een geheel nieuwe dimensie toevoegt aan musicals. Waren het voorheen vooral de drie disciplines dans, zang en acteren die men moest beheersen, nu zou daar het het poppenspel bijkomen. Het poppenspel vraagt om een totaal andere belasting van je lichaam dan voorheen. Garth Fagan tekende voor de choreografie van the Lion King en vertelde ons hoe hij het dansen voor the Lion King opnieuw heeft moeten uitvinden. “Het gebruik van poppen is geen beperking geweest in mijn artistieke vrijheid. Ik vond het vooral een uitdaging. Ik moest op een heel andere manier de choreografie gaan doen want ik had bijvoorbeeld ineens mensen die veel langer waren door de maskers. Ook was ik gewend dat dansers normaal zo licht mogelijke kleren aanhebben voor een zo groot mogelijke bewegingsvrijheid, nu droegen ze zware pakken en zat er ook nog eens van alles aan hun kostuums. Dat was wel een uitdaging”.

Marc Lauwrijs die de rol van Timon gaat spelen is een van de acteurs die zijn motoriek moet gaan afstemmen op de pop die hij draagt. Marc Lauwrijs: “Ik heb in het verleden wel vaker met poppen gespeeld en heb daar wel een goede feeling voor. Ik ben ook niet een acteur die beschaamd is om met een pop te werken. Desondanks zal het een zware taak worden want het we moeten toch leren bewegen naar de pop toe. Je moet er ook secuur mee omgaan omdat het anders voor je lichaam niet te doen is. Gelukkig hebben we hier wel coaching voor!”.

N.v.t.
Amsterdam
Focus
Officiele website

lion king, disney, carolina dijkhuizen, danny de munk, joop van den ende, scheveningen, fortis, circustheater