Musicalworld reisde af naar Zoetermeer waar vandaag de repetities begonnen zijn van Equilibrio en zocht met John, Michelle en Bas Dolmans (zanger van Xystus en verantwoordelijk voor de zanglijnen en teksten van Equilibrio red.) naar de juiste balans.
Equilibrio, een uniek project. Hoe is het idee voor deze voorstelling ontstaan?
Bas: Het idee komt bij Michael Neuburger(voorzitter van Confusio Musica en lid van her orkest red.) en Ivo van Dijk (drummer van de band Xystus red.) vandaan. In eerste instantie begon het als een heel klein idee om als band samen iets met het orkest te doen. Gaandeweg zijn er steeds meer mensen bij gekomen, werd het project ook steeds groter en is het format ‘musical’ gaan ontstaan.
Het is nogal iets wat er straks op het podium staat; een orkest, een rockband, 5 solisten. Hoe zijn jullie, John en Michelle, hierbij betrokken geraakt?
John Ik ben erbij gekomen via Ivo en NME (Nederlands Musical Ensemble red.) en ik ken Michael van diverse optredens en zij hebben me gevraagd of ik hieraan wilde meewerken.
Michelle Ik ben ook gevraagd door Ivo. Op dat moment was ik ook net aangenomen voor Les Misérables en dacht eigenlijk dat ik de 2 niet kon combineren en moest hiervoor dus afzeggen. Ze zijn toen naar Floor Jansen (zangeres van After Forever red.) gegaan maar die kon het weer niet combineren met haar band. Uiteindelijk zijn ze toch weer bij mij terug gekomen en bleek ook dat ik het toch tegelijk met Les Mis kon doen.
Naast rockstemmen staan er straks ook musicalstemmen op het podium. Hoe is die combinatie, waarin vullen jullie elkaar aan?
John: Van huis uit ben ik popzanger, ben ook begonnen in popbandjes dus die link is voor mij erg makkelijk.
Michelle: Wat ik vooral erg gaaf vind is de samensmelting van muziekstijlen. John en ik zijn erbij getrokken om de musicaltak te vertegenwoordigen, maar door onze pop achtergrond kunnen wij vocaal natuurlijk meerdere stijlen aan. En dat is het leuke aan dit project. Qua muziekstijlen is het erg breed geschreven , van rock tot iets klassieker tot soul, en het is zo gaaf dat je dit in 1 stuk mag laten horen.
John: Het is een klassiek orkest met een vette rockband dus de nummers zijn soms hard, bijna op het metal genre af, maar ook mooie ballads komen erin voor. Het is dus voor iedereen interessant.
Maar hoe bereiden jullie je voor op deze show. John, jij staat elke avond in Tarzan wat er poppy is. Michelle, jij in Les Misérables wat weer heel klassiek is. Dit is dan iets totaal anders. Hoe schakel je om?
Michelle: Het is inderdaad even schakelen want bij Les Mis is het een hele andere manier van stemgebruik. Ik zing daar de sopraanlijnen dus moet ik mijn stem veel meer kantelen. Maar door mijn zanglessen weet ik ook wel hoe ik mijn stem moet gebruiken en voor deze voorstelling moet ik gewoon andere technieken inzetten. Het is een uitdaging maar ik ben me ook wel erg bewust van de tegenpolen qua stijlen en hoe ik dat met mijn stem moet aanpakken.
John: Als zanger ben je met je stem steeds in een bepaald gebied bezig. Bij Tarzan bijvoorbeeld is dat wat lager dan ik gewend ben want ik ben normaal gesproken een hoge tenor. Als je lang in een bepaald gebied aan het zingen bent en je moet omschakelen, dan moet je je stem gewoon weer trainen om ook die kant te kunnen pakken. Dat is wat ik nu dus aan het doen ben.
Even terug naar het verhaal want naast alle muziekstijlen zit er natuurlijk ook nog een verhaal in de voorstelling. Kun je daar iets meer over vertellen
Bas: Er zijn 5 karakters en er is een verstoring van de balans in de wereld waarin die karakters leven. John, in de rol van Primos, staat voor de ene kant van de balans en Michelle, in de rol van Aveline, voor de andere kant. In eerste instantie stonden die 2 kanten voor goed en kwaad maar dat is ondertussen veel genuanceerder geworden. John is nu de wat rauwe en verbitterde strijder terwijl Michelle wat passiever en gemoedelijker is. De wereld waarin dit zich afspeeld is gecreërd door Lady Sophia, gespeeld door Simone Simons, die er als een godin boven staat en het (letterlijk)onder haar allemaal ziet afspelen. Mijn karakter Diegu is door Lady Sophia met een bepaald doel, waar hij gaandeweg de voorstelling achter komt, op die wereld gezet en fiets dus door het hele verhaal heen. Het laatste karakter is de Dood, gespeeld door George Oosthoek. Hij is onderdeel van de balans en ook wel een stoorzender. Maar zonder de dood geen balans en zonder het kwade zou ook het goede niet kunnen bestaan.
