Recensie

Fontys speelt met Vliegende Hollander

Afgelopen drie dagen hebben de derde jaars Musicaltheater van Fontys een aantal besloten opvoeringen gegeven van de voorstelling "De Vliegende Hollander". Het is één van de voorstellingen die in het portfolio van de nieuwe producent "Storytellers" zit.

Het gaat hier dus niet de versie van Ad en Koen van Dijk, die binnenkort te zien is in het M-lab, maar de voorstelling die geschreven is door Sebastiaan Smits en Tjeerd de Haas. Een aantal jaren geleden is deze voorstelling opgevoerd in het Zoetermeerse Buytenpark, met onder andere Jeroen Phaff en Marleen van der Loo.

De keuze voor dit stuk ligt niet voor de hand. Met 14 dames en 1 heer in de klas wordt een passend script vinden natuurlijk lastig, maar De Vliegende Hollander kent 3 grote mannelijke rollen. Hier wordt de helpende hand toegestoken door Martijn van Voskuijlen, die binnenkort zijn opleidingsstage in de Nederlandse Fame mag doen en door Kevin de Leeuw, die ook in Zoetermeer in deze productie meespeelde. Voor hen zijn de rollen van van Kampen, kapitein van De Liefde en scheepsjongen Rook. De enige jongen van de opleiding John Jacobs speelt de rol van den Decken, de vervloekte kapitein van “De Hollander”.
De talentvolle regisseur David Verbeeck heeft een mooie nieuwe draai aan het script gegeven. De toevoeging die aan de voorstelling is gemaakt is dat er een viertal schrijvers ten tonele is gevoerd. Deze vier zijn samen bezig met het schrijven van de musical over de ‘Vliegende Hollander’. Het lokaal is ook bezaaid met papierproppen, schijnbaar restanten van afgekeurd materiaal, maar tegelijkertijd met een mooi “zee-effect”. Het schrijversviertal, drie dames en een heer, discussieren soms over het script, zetten zo nu en dan de voorstelling stil en spelen dan weer mee. Dat laatste geldt niet voor de heer, die de tweede acte ook is verdwenen. Of de laptop die een eigen leven is gaan leiden, en het script dat andere kanten op gaat dan de schrijfsters hadden gewild met deze verdwijning te maken heeft blijft onopgehelderd.
Het mooie van deze vondst is dat ze, gegeven de acteursgroep vol vrouwen, minder logische dingen nu bewust opvoeren. Een lesbisch stel dat een herberg bezit (en zich voordoet als zussen, want zo ging dat in die tijd) bijvoorbeeld voor de nodige romantiek, dat Gilles, de terreur van de scheepsjongen een vrouw is. “Research” levert zelfs een vrouwelijke gouverneur op de kaap op, mevrouw van Riebeeck. Andere mooie momenten is als de voorstelling wordt stilgelegd om wat extra uitleg te geven. Maria Haartogh bijvoorbeeld. “He, die vrouw heb ik aan het begin ook gezien, maar wie is dat eigenlijk.” Het personage krijgt nog een extra lading omdat een van de schrijfsters haar niet moet. Ook de Heeren Zeventien, de raad van de VOC krijgt wat uitleg. Verder is het verhaal in tact gebleven. VandenDecken is tegen alle adviezen in op paaszondag uitgevaren en zijn schip, De Hollander, is spoorloos verdwenen. Zijn vrouw wacht op hem, tegen beter weten in. Dan komt Rook, scheepsjongen op “De Hollander” terug. Hij is bij Gibraltar overboord gesprongen en over land teruggekeerd. Hoewel hij er niets voor voelt om terug naar zee te gaan, wordt hij door zijn omgeving (moeder en vriendin) en de VOC gedwongen mee te gaan met ‘De Liefde’, een schip dat op zoek moet gaan naar ‘De Hollander’ om de kostbare lading terug te brengen. Aan boord ook het lesbische stel, die mee moet omdat ze al hun geld kwijt zijn omdat ze hun geld in de lading van de Hollander hadden gestoken. Hij krijgt mede de leiding van het schip, dit tot ongenoegen van de arrogante kapitein van Kampen. Als ze vlak voor de Kaap in een windstilte belanden en Rook voor een storm waarschuwt (want zo begon het toen ook) wordt hij bespot. Maar de storm komt wel, en van Kampen slaagt er maar tenauwernood in het schip veilig in de haven te krijgen.
Hier wacht hen een verrassing. In de haven ligt ook de Hollander, maar een ieder die er aan boord is geweest, komt er geestelijk gestoord van af. Van Riebeeck geeft aan dat de lading als verloren moet worden beschouwd, omdat het schip niet te betreden valt. Natuurlijk luistert niet iedereen naar dit advies, en vallen er een aantal doden. Op dit moment blijken ook de schrijvers het stuk niet meer in de hand te hebben, en krijgt het zijn dramatische climax.

De derdejaars Fontys-studentes hebben in hun eindejaarsproductie van vorig jaar (het vreselijk geregisseerde Pippin) wel laten zien dat ze vrijwel allemaal erg goed kunnen zingen en dat komt deze voorstelling zeer ten goede. Speltechnisch is het ook in orde, met De muziek van Tjeerd de Haas blijft met slechts pianobegeleiding staan als een huis. Het klinkt prachtig. John Jacobs speelt de bezeten kapitein wel overtuigend, vooral door de blik in zijn ogen. Helaas is zijn zang wat minder, zodat het beeld niet helemaal klopt. Gast Martijn van Voskuijlen is een heerlijk arrogante kapitein van Kampen en andere gast Kevin van der Leeuw speelt Rook overtuigend als Calimero; slachtoffer van de grote boze wereld.

Storytellers maakte bekend dat “De Vliegende Hollander” op het Fringe festival in Edingburgh te zien zal zijn. Hopelijk worden hierin ook de toevoegingen van deze voorstelling, die het luchtiger maken en tegelijkertijd niet ten koste gaan van het drama, hierin verwerkt.

20 October 2007
Besloten voorstelling
Tilburg
Fontys - Dramalokaal
De Vliegende Hollander, Martijn van Voskuijlen, Fontys, Musical, Linda Lepomme, Storytellers

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen