Recensie

Hotel de Grote L ⭐⭐⭐

Een bizar verhaal van Sjoerd Kuyper is nu te zien in het theater. In Hotel de Grote L wordt Kos geconfronteerd met een hoop problemen. Het levert knotsgekke situaties op.

Na het fantastische Spijt komt Homemade Productions nu met een voorstelling voor een iets jongere doelgroep. Hotel de Grote L is gebaseerd op een boek van de bekende kinderboekenschrijver Sjoerd Kuyper, een verhaal vol serieuze problemen die leiden tot een hoop komische chaos, absurditeiten en misverstanden, in een wereld vol bizarre personen. Want iedereen op het podium is wel een tikkeltje gestoord, en regelmatig wel meer den een tikkeltje.
Het verhaal draait om Kos, een goede voetballer voor wie een scout van Ajax komt kijken. Een enthousiaste vader, die hij als zijn vriend beschouwt, een overleden moeder. Een oudere zus die barst van de onzekerheid, en bijvoorbeeld nooit gezoend heeft, en waarmee hij ook regelmatig botst. En een jongere zus, die zo in haar eigen wereldje leeft. Maar als vader aan de zijlijn van de wedstrijd instort en in het ziekenhuis moet worden opgenomen, blijkt hij zijn zaakjes niet goed voor elkaar te hebben. Zijn hotel is een chaos, de verzekeringen zijn niet betaald, dus vervanging is er niet. En de deurwaarder staat ook nog eens op de stoep, met een openstaande rekening van 7000 euro, en dat is alleen niet veel geld, als je het hebt. Het is dus aan Kos en zijn zussen om dit te regelen. En dan is er ook nog Isabel, het allermooiste meisje uit de klas, dat hij leuk vindt, maar zijn die gevoelens wederzijds.
Een doldwaze reeks scenes volgt, waarin het uiterste van Kos wordt verlangd. Zo moet hij onder andere zijn vader doen geloven dat het hotel wordt geleid door een bekwame vervanger, meedoen aan een Miss Wedstrijd, en ook nog eens zorgen dat hij door de voetbalscout kan worden gescout. De overgangen zijn razendsnel, maar verlopen hier en daar hierdoor wel wat rommelig.
De cast bestaat voor een groot gedeelte uit jongeren. Kos wordt gespeeld door Alexander Brouwer. Na een wat aarzelend begin, waarin hij wat moeite lijkt te hebben met zijn openingsnummer, groeit hij uit tot een lieveling van het publiek. Met een prachtige timing weet hij zijn komische momenten volop te pakken, op andere momenten vertedert hij je totaal, en dan leeft je weer volop met hem mee. Mylene Waalewijn is zeer grappig als het wel erg wereldvreemde zusje, die, zeker als ze haar oude zus bijvalt, ook nog irritant uit de hoek kan komen. Die oudere zus, Bliek, wordt gespeeld door Robin van den Heuvel, die ondanks een flink leeftijdsverschil met haar rol, met name de onzekerheid goed weet neer te zetten, maar een rijk palet aan emoties ten toon spreidt. Kos droomprinsesje ‘Isabel’ is een wat minder uitgesproken karakter, maar wordt overtuigend neergezet door Michelle Smit.  Alle spelers rennen de benen onder hun lijf vandaan, maar dat geldt zeker voor Theun Plantinga, die 13 rollen speelt, waarvan een aantal grote. De rol van vreemde kok werkt nog niet helemaal, maar als de optimistische, liefhebbende vader, als de door en door gemene deurwaarder en als de sombere sandwichbord man maakt hij zeer veel indruk. Zeker als deze laatste uit zijn dak gaat met de meest vreemde (Bean-achtige) dansbewegingen.
De muziek van Jeroen Sleyfer ondersteunt de voorstelling goed en is zeer divers, de teksten zijn eigentijds, geloofwaardig bij de diverse karakters, waarbij wel een enkele keer een schuttingwoord niet wordt geschuwd (maar meestal wel). Een rap bevat wat opmerkingen over klemtonen die rap-haters ook wel kunnen waarderen.
Toch lijkt Hotel de Grote L op 14 februari nog niet helemaal klaar te zijn voor de première. Daarvoor oogt de show bij vlagen nog te chaotisch, zorgt de drukte soms voor een gebrek aan verstaanbaarheid en bijbehorende onduidelijkheid en staan scènes nog wat te veel op zichzelf. Veel van die scènes zijn dan wel weer erg leuk en grappig, en soms zelfs ontroerend. Met een kleine beetje groei op deze gebieden kan dit echter alsnog een topvoorstelling worden. De benodigde ingrediënten zijn er al wel.

14 February 2016
Première
Hoofddorp
De Meerse
http://www.hoteldegrotel.nl/

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen