De FSA maakt altijd heel veel werk van haar eindexamenproducties. De ambitie en inzet valt elk jaar weer toe te juichen. Dit keer hebben schrijver Allard Blom en componist Jeroen Slijfer een bewerking voor de studenten gecreëerd van Liaisons. Het verhaal beschrijft op flamboyante wijze de decadentie van de Franse aristocratie op de vooravond van de Franse revolutie. Caroline Frerichs tekende voor de regie en choreografie werd verzorgd door Hester Schrofer.
De enscenering van de voorstelling is even intrigerend als het verhaal. Aan het begin van de voorstelling zit Markiezin de Merteuil (een heerlijke rol van gastactrice Anouk van Nes) alleen in een soort van spook-chateau. Ze heeft haar rug naar het publiek gekeerd en staart naar zichzelf in een wegrottende spiegel. Van Nes is geheel in het zwart gekleed, terwijl al de meubels zijn bedekt met witte lakens. Alsof niets behalve geesten daar leven. Middenvoor staat prominent een schaakbord met daarop zwarte en witte pionnen. Deze kleuren zijn ook terug te vinden in de overige kostuums. De reeds verdorven personages zijn in zwart gehuld en de schaarse pure personages in het wit. Rond het schaakbord spelen de markiezin en haar ‘partner in crime’ Valmont (Christiaan Nannen) met elkaar en de levens van de mensen om hen heen.
Vanuit de ruimte van de markiezin leiden twee trappen naar het balkon. Hier rennen de overige personages aan het begin van de voorstelling rond met brieven en zien we het effect van deze brieven op hen. Zodra de personages, met name die in het wit gekleed, de ladders afdalen loopt het niet goed met hun af. In de markiezin haar onderwereld wordt een ieder gecorrumpeerd, zelfs de vrome Madame de Tourvel (Irene Borst). Zij is een van de vele slachtoffers in de oorlog die woedt tussen Valmont en Merteuil.
De valkuil van veel opleidingen is dat ze voor hun eindvoorstelling materiaal uitkiezen waar hun net afgestudeerden nog helemaal niet aan toe zijn. Het schoolvoorbeeld hiervan is de Fontys Academie, die haar studenten de ‘has beens’ uit Follies liet spelen. Ook Liaisons is iets te hoog gegrepen voor de studenten van de FSA. Ze wisten de erotiek en grote emoties niet geheel overtuigend over te brengen. Wat resteert zijn de soapy intriges van het verhaal. Het publiek smulde dan ook van dit element, maar ik miste de gelaagdheid ietwat.