Glamour cabaret
Theater maken zat al vroeg in het bloed van Ratzke. “Het was altijd helemaal duidelijk dat ik dit zou gaan doen. Niet specifiek wat ik nu doe natuurlijk, maar wel iets in het theater. Daar is nooit twijfel over mogelijk geweest, bij mij en ook niet bij familie en vrienden.” Als kind maakte hij al voorstellingen en daar is hij eigenlijk nooit mee gestopt. Hij had echter wel al vroeg door dat hij geen acteur wilde worden, maar zijn eigen werk wou creëren.
Als Ratzke is er momenteel geen ander. Critici hebben dan ook vaak moeite om te omschrijven wat hij nou precies doet. Hij past niet netjes in een hokje of genre. Zelf omschrijft hij zijn voorstellingen als glamour cabaret. Ratzke: “Ik ben een cabaretier, maar niet in de zin van een standup comedian. Ook niet in de zin van een Nederlandse cabaretier, die zelf de dramaturgie bedenkt. Mijn werk is een cross-over tussen de sfeer van de musical “Cabaret” (Kit Kat Klub), het vaudeville en het excentrieke, groffe, en brutale. Dat alles zet ik om in een show waar heel veel componenten inzitten, zoals chansons, popsongs, en heel veel interactie met het publiek. Maar het is gewoon cabaret. Om het maar heel dom in een hokje te plaatsen. Een personality show, als die van Karin Bloemen. Bij haar draait het om Karin Bloemen en bij mij draait het om mij.” Grote voorbeelden heeft hij niet. Ratzke: “Ik ben eerder met mezelf bezig en dat moet ook wel. Wat ik maak of wil maken — ik weet ook niet of ik er al ben — moet gewoon iets eigens zijn.”
Musicals heeft voor mij een beetje iets negatiefs
“Cabaret” zal het musicaldebuut van Ratzke worden. Hij ziet de musical echter wel in het verlengde van zijn theaterwerk liggen. De vorm waarin hij werkt bevat namelijk ook dans, zang, grappen en acteren. Grote affiniteit met het genre heeft hij echter niet. In eerste instantie zegt hij dan ook, “Ik heb helemaal niets met musicals”. Dit wordt echter gelijk hierna enigszins genuanceerd. Ratzke: “Er zijn zeker een aantal dingen die ik erg gaaf vind. Laat ik het zo zeggen, de vette Walt Disney-musicals vind ik eigenlijk gewoon een McDonald’s product. Dat is leuk en dat vinden mensen ook leuk, maar dat is eigenlijk net als popcorn-bioscoop. Gewoon lekker naar de nieuwe Indiana Jones. Ga ik ook naar toe trouwens. Vind ik ook heel leuk, maar dat ben ik de volgende dag weer vergeten. Ik vind dat helemaal niet interessant.”
Toch zijn er ook musicals die hij de moeite waard vindt. Alhoewel hij aan deze uitspraak toevoegt, “Misschien moet je die helemaal geen musicals noemen. Musicals heeft voor mij een beetje iets negatiefs. Dat popcornesque vind ik niets. Acteurs kunnen vaak niet eens hun eigen invulling geven. Het moet een kopie zijn, is allemaal bedacht en moet zo werken. Ik vind bijvoorbeeld Hedwig and the Angry Inch wel een geweldige musical, maar dat vind ik dus eigenlijk geen musical. Ook The Rocky Horror Show vind ik erg leuk. Maar dat zijn wel dingen die meer tandjes hebben. Een beetje maffer zijn. “Rocky Horror” is volgens mij ook de enige musical die ik ooit in het theater heb gezien. Ik heb helemaal niets met de zoetsappige kant van musicals, zoals The Sound of Music. Ik vind het kampgehalte wel leuk, maar het serieuze, zoetsappige absoluut niet”.
In de loop van het interview nuanceert Ratzke zijn mening nog wat verder. “Ik vind het allemaal wel heel knap [het musicalvak, red.] en heb respect voor de artiesten, ook voor die popcorn-musicals maken. Ik vind het echter alleen altijd interessanter als mensen een character zijn. Dat kunnen ze in zo’n popcorn-show niet eens inzetten. Het is voor mij niet zo interessant als alles van tevoren vast staat. Als het gewoon een product is. Maar nogmaals er zijn andere musicals die mij wel aanspreken, en zeker wat wij met Cabaret gaan doen. Als dat niet zo was, dan had ik niet meegedaan. Het is met deze productie [De regie is in handen van Paul van Ewijk, red.] niet zo dat iemand zegt, ‘dit is de Amerikaanse versie en dat ga je zo doen. Dit zijn de kostuums en je moet het allemaal zo doen’. Ik zit niet in geldnood of zo, dus daar hoef ik het niet voor te doen. Dat vind ik gewoon prostitutie. Daar heb ik gewoon niets aan.”
Cabaret
Ratzke was al bekend met Cabaret voordat hij werd benadert voor de rol van de MC. Hij heeft de voorstelling nooit in het theater gezien, maar wel de verfilming van Bob Fosse met Joel Grey als de MC (wat hem een Oscar opleverde). Verder heeft hij geen andere interpretaties gezien. Die van Willem Nijholt kent hij slechts van reputatie.