Sven Ratzke — Ik heb helemaal niets met musicals

In 2004 had hij de rol van de MC al in Berlijn aangeboden gekregen. Toen sloeg hij het echter af om diverse redenen. De eerste was omdat hij nog met zijn eigen programma bezig was en de tweede, omdat de creatives hem niet aanspraken. Ondanks dat die Berlijnse versie uiteindelijk vier jaar heeft gelopen, staat hij nog steeds achter zijn toenmalige besluit. Een derde reden om in 2004 af te zien van de rol was namelijk, omdat hij niet voelde dat hij de MC op dat moment eigen kon maken. Ratzke: “De rol was eigenlijk al zo goed gedaan door voorgangers als Joel Grey. Het zat zo gegrift in het geheugen van mensen. Ik dacht, ‘dat kan ik nu niet eigen maken’. Maar nu denk ik dat wel te kunnen. Ik kijk ook helemaal niet naar voorgangers. Ik denk dat we gewoon opnieuw beginnen. Zo moet het ook. Ieder doett het op zijn manier. Ik ben natuurlijk ook gevraagd om wie ik ben en niet omdat ik perse heel erg een rol ga spelen. Dat moet zeker wel, maar ik ben vooral gevraagd om wie ik nu al op de bühne ben.”

Binnen 18 jaar heeft deze interviewer vele versies in het theater gezien: de tour met Willem Nijholt, 2 versies van de innovatieve Sam Mendes interpretatie (op Broadway en in Carré) en de huidige — eveneens indrukwekkende - versie van Rufus Norris in het West End. Ik was dus nieuwsgierig of Ratzke het met de producenten had gehad over de vraag waarom Cabaret zo gauw weer op de planken wordt gebracht na de productie in Carré. Ratzke knikt bevestigend op deze vraag. Ratzke: “Dat was mijn eerste vraag. Toen ik gevraagd werd was ik nou niet van — dat klinkt nu ook weer vreemd — ‘Ah, yes!’. Ik ben sowieso iemand die heel laat enthousiast wordt. Ik stel eerst kritische vragen. En de eerste vraag was ‘Waarom ga je dat nou doen?’ Een van de diversensierende factoren zal - volgens Ratzke — zijn dat er een verschil is tussen een productie op een vaste locatie en een die naar de mensen toe gaat. Ook was de laatste productie een kopie van de Sam Mendes-versie en zal deze een oorspronkelijk interpretatie zijn. Ratzke: “Ik denk dat hun [de producenten, red.] ding is dat ze zeggen dat de tourversie heel lang geleden is. Het wordt totaal anders. De reden is denk ik heel erg van, ‘Wij willen de musical naar de mensen toe brengen’.”

Nu krijg je een entertainer
Tijdens dit interview herinnerde ik mij een BBC documentaire over het repetitieproces van “Chicago” in het West End en m.n. Ute Lemper (die Velma Kelly speelde), die nogal moeite had met de discipline en het uithoudingsvermogen die gepaard gaat met een lange West-End-run van een musical. Lemper werkt — net als Ratzke — ook grotendeels in cabaret en is gewend haar eigen ding te doen. Ik vroeg hoe Ratzke aankeek tegen een lange tour met een musical. Ratzke: “Ik ben niet iemand — ook niet in mijn eigen show — die een voorstelling honderd keer hetzelfde doet. Ik gooi vaak dingen om. Ik heb jazz muzikanten en die vinden dat dus alleen maar geweldig. Plus ik improviseer veel aangezien 70% van de voorstelling uit conference bestaat. Er is altijd wel ongeveer iets, maar ik doe altijd weer iets anders. Om het fris voor mij te houden, maar het publiek vindt het ook helemaal geweldig. Dan vraag je dus totaal de verkeerde persoon om in een musical te staan. Ik zou ook nooit Cats of iets dergelijks doen. Deze rol is natuurlijk wel de MC, de entertainer, de man die het hele zaakje bij elkaar kletst. Dat is denk ik wel iets dat anders is dan de versie in Carré, omdat je daar een musicalacteur [Ara Halici, red.] had. Dat is niet iemand die improviseert of die met mensen iets gaat doen. Ik denk wel dat mijn producenten dat willen en ik ook. Hiervoor werd de rol van de MC — m.u.v. Joel Grey — altijd gespeeld door acteurs die een rol speelden. Nu krijg je een entertainer en de show zal zeker niet altijd hetzelfde zijn.” Daar hebben de producenten ook bewust voor gekozen toen ze Ratzke castte in de cruciale rol. Hij zal dan ook een zekere ruimte tot improvisatie krijgen. Ratzke: “De producenten hun benadering was, ‘Wij willen gewoon jouw en willen wat jij al doet in onze musical zetten’. In dat aspect ligt dan ook mijn kracht: improvisatie en interactie met het publiek. Dat zal zeker een rol in de show gaan spelen. Ik snap natuurlijk dat bepaalde punten natuurlijk gewoon spelscènes zijn en ben niet iemand die het verziekt voor anderen. We moeten het echter wel gewoon speels houden. Dat maakt de hele voorstelling ook wat mobieler, frisser, denk ik”.

Met deze woorden is het interview ten einde. Het maakt mij erg nieuwsgierig naar Ratzke zijn eigen show. Een ding is mij ook duidelijk. Hoe de productie van “Cabaret” in zijn geheel ook zal uitpakken Ratzke zal zeker een onvoorspelbaar element en entertainment aan de klassieker toevoegen. Zowel collega’s als publiek kunnen zich op alles voorbereiden. Cabaret gaat op ... in première met naast Ratzke o.a. Ellen Evers, Dick Cohen en Sabine Beens in de cast.