De tweede Acte begint met Sunset Boulevard en gaat dan over naar de ‘Waltzing Carousel’. In deze carrousel mag Carlo Boszhard zijn opwachting maken als ‘Lumiere’ uit de Disney film ‘Beauty and the Beast’. Met het nummer ‘Be our Guest’ probeert hij het publiek te overtuigen dat er naast zijn tv-carriere voor hem ook een carriere als musicalster is weggelegd. Helaas stelt zijn zang nogal teleur. Als Lumiere kan hij zich nog achter zijn typetje verschuilen. Dat gaat hem dan ook beter af dan wanneer hij een meer persoonlijk nummer in ‘The Rat Pack Medley’ gaat zingen. Bij het nummer ‘Sway’ van Dean Martin ontbreekt het hem duidelijk aan een goede articulatie. Zijn zang is veel te rauw en zenuwen spelen hem duidelijk parten.
De tweede acte heeft twee echte hoogtepunten. Het eerste is het nummer ‘Lucia di Lammermoor’ uit The 5th Element dat wordt gezongen door Joke de Kruijff. Dit opera-nummer zou uit de toon kunnen vallen tussen alle musical-klassiekers, maar Joke overtuigd direct. Visueel was dit een prachtig moment en de zang zorgde voor kippenvel!
Het tweede hoogtepunt kwam toch weer van Steve Balsamo die een nummer bracht van de musical ‘Poe’. Deze duistere musical heeft in november 2003 al een showcase gehad op West End. Of hierop een vervolg komt is nog niet duidelijk, maar mocht dit zo zijn dan staat deze zeker op mijn ‘to-do’ lijstje.
Natuurlijk mag er in zo’n groot spectakel ook de nodige meezing en mee-dein nummers niet ontbreken. Simone Kleinsma weet de zaal lekker mee te krijgen met het zeer aanstekelijke nummer ‘Que Sera’. Ook bij de klassieker ‘Volare’ zingt het publiek uit volle borst mee. Helaas ontkomen we ook niet aan de ‘foute’ B films uit de jaren ‘80. ‘Xanadu’, ‘Flashdance’ (met paaldans act van Denise Mulders), ‘Staying Alive’ maken ons warm voor de geflopte film ‘You can’t stop the music’ met muziek van The Village People. Dat bijna niemand die film kent, maakt weinig uit. Het feestje wat ontstaat bij een medley van deze heren maakt het dat de hele zaal spontaan de ‘YMCA’ meedanst. Het laatste blok van de avond is de Moulin Rouge. Tooske mag voor de 2e keer in korte tijd het nummer ‘Sparkling Diamonds’ ten gehore brengen. Net als bij de Musical Awards laat zij zien dat ze enorm gegroeid is in dit vakgebied en ze zet het nummer dan ook goed neer. De finale is weggelegd voor het nummer van Robbie Williams, Let me Entertain You. Samen met de single van Bastiaan Ragas zijn dit de enige uitstapjes die werden gemaakt van het film-thema. Daarbij is de keuze voor Robbie Williams nog wel te begrijpen, maar het nummer van Bastiaan Ragas is niet meer dan een schaamteloos commercieel blok.
Mocht je na deze voorstelling nog niet genoeg krijgen van Musicals in Ahoy, dan hoef je ook niet bang te zijn dit te gaan missen. Het concept blijkt zo aan te slaan dat het dit jaar al naar Duitsland zal gaan. Daarnaast zijn er nog 16 andere landen die interesse hebben. Wat dit betekent voor de frequentie in Ahoy is nog even afwachten. Zeker is haast dat Nederland dit ‘kindje’ van Erwin van Lambaart in de toekomst nog vaker zal gaan zien.
