Recensie

Rumble in the Jungle

Nadat het Circustheater een heuse op hol geslagen kudde heeft overleefd, lijkt de storm nog niet te zijn geluwd. Al ruim een half jaar luiden de trommels van de promotiecampagnes want Tarzan komt er aan. Zo’n grootse aankondiging schept dan ook hoge verwachtingen en zondag 15 april was het dan zover: de Europese première van Tarzan.

Na een aantal jaar van afwezigheid zien we Chaira Borderslee weer terug in een grote musical. Zij speelt in Tarzan de rol van Kala, de gorrillamoeder die Tarzan redt uit de klauwen van het luipaard en hem mee neemt naar de stam om hem vervolgens op te voeden als haar eigen zoon. Een gevoelige rol, en eigenlijk de enige met diepgang. Met name in de scènes met de kleine Tarzan en later ook bij de ontmoeting met Jane laten emoties zien waar een moeder mee worstelt om haar kind op een goede manier op te voeden. Chaira weet de juiste snaar te raken alleen kwam ze tijdens de première in haar solonummer ‘Jij woont in mijn hart’ helaas niet zo goed uit de verf.
Jeroen Pfaff is begonnen aan zijn derde rol dit theaterseizoen. Na de Laffe Leeuw in ‘the Wiz’en Anatoli Sergievsky in ‘Chess’ speelt hij nu Korchack, de leider van de gorilla’s. De rol mist een belangrijke leidersaspect waardoor het lijkt dat hij niets te zeggen heeft op het moment dat hij weer voorbij komt brullen. Overigens wordt zijn brul met techniek ondersteund waardoor er een groot contrast staat met de gesproken stukken. De rol is dan ook te klein voor Jeroen en hij krijgt te weinig kans om zijn rol letterlijk met een knal af te sluiten.

Steun en toeverlaat van Tarzan is zijn beste maatje Tark gespeeld door Clayton Peroti. Hij doet qua stem soms denken aan een van de hyena’s uit ‘the Lion King’ en het is niet duidelijk waarom hij een antilliaans accent afwisselt met Nederlands. Maar hij zet wel een energieke en swingende gorilla neer waardoor het leuk is om naar hem te kijken. Overigens petje af voor het feit dat hij ondersteboven hangt en tegelijkertijd zingt!

Jij woont in mijn hart
In deze recensie is er meerdere keren aangegeven dat emoties en diepgang in rollen wordt gemist tijdens de voorstelling. Tarzan balanceert daarmee op de grens van muziekspektakel en musical. De voorstelling blijft dan ook wel boeien maar toch was er tijdens de première duidelijk te merken dat er meer behoefte was aan intensiteit. Aan het eind van het gevoelige nummer àls de maan bij de sterren’ barstte het publiek los in een luid applaus dat zelfs nog doorging tijdens de volgende scène. Bij een spektakel nummer zoals “Gestamp in het kamp” waren vooral de ‘Ooohs’ en ‘Aaahs’ hoorbaar.

Na Broadway is Nederland het 1e land waar Tarzan in productie werd genomen en hiervoor zijn een aantal ingrijpende veranderingen doorgevoerd. Zo is er een compleet nieuwe choreografie, een aantal nieuwe kostuums, werden het decor en het orkest uitgebreid en de dramaturgie van het verhaal aangepast. De bedoeling is dat deze versie dan in de toekomst in ander theaters in de wereld te zien zal zijn. Thomas Schumacher, president Disney Theatrical Productions, was na afloop in ieder geval hevig geëmotioneerd en overduidelijk trots op het eindresultaat. Nederland mag dan ook net zo trots zijn op weer een indrukwekkende voorstelling voor het Fortis Circustheater.

15 April 2007
Première
Scheveningen
Fortis Circus Theater
Officiële website
tarzan, disney, chantal janzen, ron link, idols, joop van den ende, scheveningen, chaira borderslee, jeroen pfaff, gorilla