Recensie

Spektakel in Dierenpark Emmen

Dankzij een visueel en muzikaal spektakel is Dierenpark Emmen dit weekend weer een populaire bestemming. Het verbluffende schouwspel is een genot om bij te wonen.

Dieren zijn er niet meer sinds de opening van Wildlands, maar wie denkt dat de rust er is weergekeerd zal zich deze dagen flink verbazen. De verlaten dierentuin, inmiddels in gebruik als stadspark, is namelijk het toneel voor de spectaculaire avondvoorstelling ‘Onderweg naar later’. Het oude Savanne-gebied wordt gebruikt voor een show vol dans, zang, muziek, licht en speciale effecten.

In het verhaal draait het om Hylko, die verdwaalt in de tijd, en daar tijdreiziger Pytheas tegenkomt. En zo reizen ze vanaf het ontstaan van de aarde, via onder meer het water op aarde, de ijstijd, de hunebedden en de Tweede wereldoorlog weer terug naar het heden. Een belangrijke aandeel is er voor Gaia, die we vooral horen. Pytheas worstelt met zijn levende schaduw.

Het verhaal is meer een kapstok voor mooie plaatjes (in de breedste zin van het woord), dan dat het een meeslepende vertelling is. Hoewel het wat vage verhaal meestal duidelijk wordt verteld, zijn er ook momenten dat beelden met terugwerkende kracht op z’n plaats vallen, en bij andere momenten gebeurt ook dat niet. Storend is het niet, want er is genoeg te ervaren. De acteerstukjes tussen Hylco (de jonge Olivier Slebos) en Pytheas (Albert Secuur) zijn leuk en onderhoudend.  Deze laatste, die onder andere te zien is geweest bij het Noord Nederlands Toneel, heeft ook nog eens een warm stemgeluid, en mocht er de wil zijn, zou het me niet verbazen als deze professionele acteur ooit nog eens in een echte musical terecht zou komen. Van Martine de Jager weten we dat ze een dijk van een stem heeft, en met de klanken die ze als Gaia voorbrengt (een verstaanbare taal is het in ieder geval niet)  is een vergelijking met the Lion King’s Rafiki moeilijk niet te maken. Ze klinkt als 10 Rafiki’s bij elkaar, met een waanzinnige power. De begeleidingsband onder leiding van Henk Ruiter (die vele Nederlandse grootheden van muziek heeft voorzien), zorgde voor de uitstekende score. Iedereen is een schakel in het totaalplaatje. De enorme cast bestaat voornamelijk uit amateurs, maar dat valt niet op. Massale dansscenes worden strak opgevoerd (knap werk van de choreograaf Selmar Jurian, en de danssolo’s en duetten zijn indrukwekkend (wederom Selmar Jurian, nu zelf, en deels met Luise Montero de la Rosa). Er zijn leuke speciale effecten, zoals een kampvuur dat met een knip in de vinger aanspringt of momenten waar je je afvraagt waar dat nu weer vandaan kwam (de invallende duisternis wordt optimaal gebruikt), maar meestal is het vooral indrukwekkend. Beelden op televisieschermen, creatief gebruik van licht, en soms enorme rekwisieten als een mammoet, een treintje of een berg legervoertuigen. Je kijkt continu je ogen uit. Het speelvlak is wijds, zodat je bijvoorbeeld de fietser die aan de rechterkant de tijd via een gigantisch tandwiel in beweging houdt, regelmatig uit het oog verliest.

Zoals veel regionale voorstellingen (die helaas steeds zeldzamer worden) is het ook een moment van mensen weer een keer ontmoeten. De sfeer is gemoedelijk, ondanks dat het systeem zonder geplaceerde zitplaatsen enige wrevel in de hand zou kunnen werken, ook omdat de hoeveelheid ruimte ook te maken heeft met het rekening houden van je buren op deze banken. De tribune is wel knus, maar met zijn houten banken niet heel comfortabel. Het meebrengen van een (klein) kussentje kan zeker geen kwaad, net als de warme vest of jas, want het wordt snel frisser deze dagen, in tegenstelling tot nog maar een week geleden.

De volle bak bij de première van deze derde voorstelling van Walkyre en uitverkochte andere dagen geeft aan dat deze show aan belangstelling niet heeft te klagen. Veel mensen hebben ook de vorige shows gezien, en zijn wederom laaiend enthousiast. Wie in de regio woont (en regio mag je best ruim zien), maar hier nog nooit is geweest, zou zeker de kans moeten aangrijpen eens te gaan kijken. De voorstelling speelt nog tot en met 4 september. Alleen voor deze laatste dag zijn nog kaarten beschikbaar.

Scenefoto’s Onderweg naar later - Jaap Menses

01 September 2016
Première
Emmen
DIerenpark Emmen
http://www.walkyre.org/
dierenpark emmen, regiovoorstelling, onderweg naar later, emmen, martine de jager, albert secuur, Olivier Slebos, Selmar Jurian

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen