^Brigitte ik moet zeggen, ik zag ‘m laatst in Londen en was niet echt impressed.
Wellicht omdat ik hele mooie herinneringen heb aan TLK in NL, maar ik miste de morningreport, vond het theater minder fijn kijken (in het CT was dat echt zo’n wauw effect toen de olifant door het publiek ging, en die vogels over iedereen heen vlogen, en dat vond ik in Londen heel magertjes) en miste een stukje magie. (Positief dingetje; Er werd een frozen grapje gemaakt, en die was echt om te gieren!!)
Het wordt hier denk ik goed verwoord; de magie zit voor mij meer in de film. Nu voelde ik heel erg een vierde wand. Alsof ik oprecht naar een natuurfilmpje aan het kijken was. Ik werd niet meegenomen.
Daarom hoop ik dat deze nieuwe versie van TLK toch wat van die oude magie meeneemt, want ik weet hoe mooi ik TLK vond. Mijn eerste keer in het CT was echt zo’n avond dat ik huilend terug zat in de auto en elke dag die cd opzette voor tenminste 3 maanden na de show. Dat gevoel zou ik graag weer terug willen. In general, maar zeker bij TLK in het CT.
Overigens eens wat er gezegd wordt over serieus worden genomen. Vroeger keek ik naar een product waar liefde, tijd, geld en aandacht in werd gestoken. Ik had het idee dat ik naar het beste van het beste keek (wat uiteraard niet zo hoeft te zijn). Nu kijk ik naar sommige producties en zie dat er keuzes zijn gemaakt waarvan ik denk, dat zou ik sowieso anders en volgens mij beter hebben gedaan. Een beetje het 17 miljoen bondscoaches verhaal, maar dat ik dit gevoel nu heb zegt denk ik wel iets over de kwaliteit van de afgelopen jaren (uitzonderingen daargelaten)