Les Miserables
Zo’n klassieker die al 25 jaar speelt in Londen moet je zien. De muziek is prachtig en kan nog steeds. Het decor is oud, maar dat past. Wat mij opviel is dat het stuk ontzettend lang is en dat er een aantal overbodige scenes in zitten. Bijvoorbeeld de scène bij het hek met Marius en Cosette. De cast bestaat uit een sterk ensemble dat uit blinkt in de nummers “At the end of the day” en “One day more.” De hoofdcast bestond uit enkele understudys, waarbij ik erg enthousiast werd van: Wendy Ferguson. Wat een timing en die vrouw vulde het podium letterlijk en figuurlijk. De hoofdrol van Jean Valjean werd gespeeld door de Amerikaan Peter Locker, wat en stem en charisma. Vocaal bezorgde hij kippenvel in het bekende nummer “Bring hime home.”
De vrouwelijke bijrollen werden bezet door understudys, maar de vrouw voor wie wij stiekem een beetje kwamen kijken was er. Nederlands trots op West end, Celinde Schoenmaker. In de rol van Fantine laat ze zien het talent te hebben, waarmee zij deze uitzonderlijke positie in het mekka van de musical bemachtigd heeft. Met “i dream the dream” ontroerd ze, maar past tegelijk een uitbundige belt ( hard zingen) toe. Mijn ervaring is dat dat lastig is, na de ingetogen versie van Anne Hatteway in de film (wat mij betreft het hoogtepunt), was Celinde ook uitmuntend. Ik weet zeker deze vrouw wordt een ster!
Les mis was mooi, maar vaak dwaalde mijn gedachte af. Soms pakte het me weer terug. Het deed niet wat Miss Saigon met me deed, die zoog me op. Les mis blijft prachtig en is een bezoek waard!
