Recensie

Blackout: conflicten in een schuilkelder

In Blackout heeft een onbekende ramp ervoor gezorgd dat een groep mensen op elkaar is aangewezen. In deze minimaatschappij is het geen pais en vree.

De 19 eerstejaars studenten van de Frank Sanders’ Akademie voor Musicaltheater spelen deze week in het Fijnhouttheater hun eerste eindvoorstelling. In Blackout kunnen ze laten zien wat ze kunnen, qua spel, dans en zang, waarbij de laatste discipline overigens nog niet leidt tot volledige solonummers.

In de voorstelling zien we eerst dat Hugo wordt gebeld door zijn vriendin Saskia met de melding dat zij genoeg heeft van hem en zijn overspel. Zij vergeeft de tweede plek in de schuilkelder aan haar vriendin Kitty (met tuinbroek). Er dreigt namelijk een ramp. Dankzij de GPS op haar telefoon weten Hugo met Erik en Maarten de schuilkelder te vinden, en deze binnen te dringen.
De kelder zit bomvol vrouwen, geleid door de “koningin” Iriana. De enige heren zijn Nicky, de Personal Assistant van Erinia, gekleed in SM-toyboy pak, en naar later blijkt ook ene Billy, die als een soort dekhengst de toekomst veilig moet stellen. De karakters zijn stereotypes; de ene wat meer dan de ander. Erg geestig is een tweetal Friezinnen, die in beste Zaai-traditie (van Plien & Bianca) praten, en waarvan één zich een ander imago wil aanmeten, door zich anders te kleden, te praten en van naam te veranderen. En verder treffen we onder andere nog een hysterische tweeling die geen tweeling is, een verkouden weervrouw, twee kinky geklede hulpen van Eriana en een medium ala Char aan. Terwijl de onvrede over Eriana’s beleid toeneemt, valt zij als een blok voor Hugo. Hij komt hiermee in een lastig parket als rebel en geliefde.

Nagenoeg alle rollen worden karikaturaal vertolkt. Soms is dat wat al te veel over the top, maar meestal werkt het vrij goed. Sterk zijn de vertolkingen van de leidster Eriana door Joëlle Koomen. Alle respect voor Thomas Kuipers,die de dommekracht (nou ja, gezien de opsomming van de door hem genoten opleidingen eigenlijk helemaal niet) dekhengst Billy speelt; hij mag vrijwel de hele voorstelling lang zijn meest domme blik laten zien. Tineke van Vleuten en Sandra Bekkers, die wat we voor het gemak maar kampcommandantes zullen noemen acteren goed Tessa de Jong en Viola Bennink vallen niet in de val van te veel overacting die in dit soort voorstellingen toch op de loer ligt..
Mooi en krachtig zijn de nummers die door de hele groep worden gezongen; waar er solo wordt gezongen klinkt dat doorgaans goed, met een enkele uitschieter. Zo blijkt Joëlle Koomen naast goed te kunnen acteren ook prima te kunnen zingen. Waar de straattaal van personage Erik mij persoonlijk irriteert omdat ik ’t lastig kan volgen, blijkt Barry de Gooijer, die de rol speelt, als hij gaat zingen over een fijn stemgeluid te beschikken. Goed is ook de seance-scene van Tantraja (Soraya Oosterbaan) en Susan(Mandy Rehorst), een geest uit het verleden.

In het Fijnhout zit je als publiek dicht op de spelers. Dit maakt dat je het verhaal goed kunt volgen en de emoties op de gezichten kunt aflezen. Het zorgt er ook voor dat (geregisseerde) chaos ook als enorme chaos aankomt. Leuk zijn de momenten waarin het ene moment van totale wanorde in no-time weer verandert in een strakke groepsdans. Paul van Ewijk (regie) en Hester Schrofer (choreografie) hebben van het goede script van Christian Nannen een mooie voorstelling gemaakt. Ook het simpele decor van de schuilkelder, dat met wat pallets creatief is weergegeven, mag er zijn.

En tenslotte, niet onbelangrijk bij een musical, de muziek van de voorstelling. De nummers die in de voorstelling zijn gebruikt zijn voornamelijk rock- en popsongs, die meer en minder bekend zijn. De opening Naar de klote, is Genesis’ “Jesus he knows me”. Een lekker vlot nummer.  Verder horen we onder meer een gospelversie van Son of a preacher man, buitengewoon fraaie bewerkingen van Cyndi Lauper’s Change of heart, Kate Bush’s The man with the child in his eyes,  Michael Jackson’s Ben en Queen’s Is this the world we created. Uiteraard allemaal voorzien van Nederlandse, bij de voorstelling toepasselijke teksten. En voor het betere stampwerk is Go West natuurlijk een prima keuze. Een en ander werd uitstekend vertolkt door muzikaal leider Franc Pappot op de toetsen, en Bart van Osch op gitaar.

Blackout is een leuke interessante voorstelling, waarin de eerstejaars Frank Sanders’ Akademie studenten over het algemeen genoeg ruimte krijgen om te laten zien wat ze kunnen, zeker qua dans en zang. De ene rol biedt wel wat meer acteeruitdaging dan de andere. Wie wil er nu niet het talent van de toekomst nu al ontdekken? Tot en met zondag kan dat nog in het Fijnhout Theater.

Nog te zien in Het Fijnhouttheater tot en met zondag 23 mei Aanvang: 20.15 uur (zaterdag 22 mei ook een matineevoorstelling om 15.00 uur)
Reserveren: .(JavaScript must be enabled to view this email address) of via: 06 81 55 82 70 Normaal kaartje: €12,50; CJP: € 7,50

De volledige rolverdeling:
Hugo - Yannick Plugers
Maarten - Rowin Prins
Erik - Barry de Gooijer
Saskia - Britt Teeling
Kitty - Nynke van der Aa
Evelijn - Julia Berendse
Claartje - Rosanna van der Horst
Eriana - Joëlle Koomen
Manon - Denizli Dekker
Billy - Thomas Kuipers
Tineke van Vleuten - Tessa de Jong
Sandra Bekkers - Viola Bennink
Trijntje - Chiara Molenaar
Frouke - Anouk Kalter
Sherry - Lisa Stam
Ginny - Kirsten Valk
Nicky - Bram van der Sluijs
Tantraja - Soraya Oosterbaan
Sarah - Mandy Rehorst

19 May 2010
Première
Amsterdam
Fijnhouttheater
http://www.franksandersakademie.nl

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen