Perspresentatie

Dan doe ik ‘dit’ en alles staat stil

Het begrip "taart aansnijden" voor een eerste repetitiedag betekent in de Efteling dat je de lucht in moet. Alle cast-leden werden vandaag dan ook beloond met een diploma waarmee ze Efteling-waardig werden verklaard om aan de slag te gaan met TiTa Tovenaar.

Na twee bestaande musicals presenteert De Efteling dit jaar een totaal nieuwe musical; TiTaTovenaar. In samenwerking met V&V Entertainment wordt deze nostalgische televisiepersoonlijkheid een nieuw leven ingeblazen. Woensdag 21 september was de eerste repetitie en presentatie voor de pers en de bekendmaking enige nog niet bekende hoofdrolspeler.
Deze rol, Tom de Tuinman, tevens het enige personage die niet in de oorspronkelijke televisieserie voorkomt,  zal worden vertolkt door Sander-Jan Klerk. Musicalliefhebbers kennen hem misschien uit ensemblerollen in onder andere Musicals in Ahoy; de jeugdige landgenoten herkennen in hem ongetwijfeld Aaron uit de serie en film ZOOP.

Dit levert de volgende rolbezetting op:
TitaTovenaar: Erik Brey
Tika: Manon Novak
Haar opa: Harry Slinger
Kwark: Rop Verheijen
Tom de Tuinman: Sander-Jan Klerk
Kruidenheks Grobelia: Anne-Mieke Ruyten
Grobbema: Jette van der Meij
Grobbebol Geeltje: Dieter Jansen
Grobbebol Broer: Thijs van Aken
Alternate opa en TiTaTovenaar: Job Schuring

De voorstelling is geschreven door Koen van Dijk in nauw overleg met de geestelijk vader van TiTaTovenaar, Lo Hartog van Banda, en zijn zoon Rolf, die ook al bij de originele serie betrokken was als poppenmaker en decorontwerper. De uitdaging was om van een televisieserie waarbij de spanningsboog op ongeveer 25 minuten lag te bewerken tot een musical. Het resultaat is een nieuw verhaal met uiteraard een kop en een staart, waarin uiteraard de bekende elementen en figuren terugkomen.
Regisseur Koen van Dijk is blij met deze kans. Het is na de Drie Musketiers de eerste originele musical die een half jaar in een vast theater komt te staan. Het moet een voorstelling worden die niet alleen drie generaties Tovenaar op het podium heeft staan, maar ook drie generaties publiek moet aanspreken. “Leuke voorstelling voor de kinderen” is dus als publieksreactie niet voldoende; iedereen moet het een leuke voorstelling hebben gevonden. De lat wordt dus behoorlijk hoog gelegd.

De spil in het verhaal is Tika, die weinig aandacht krijgt van haar vader. Hij is te verdiept is in experimenten om van aardbezien kamelen te maken dat hij niet ziet hoe volwassen ze al is en geen aandacht schenkt aan haar wens om echt te leren toveren. Tika heeft alleen haar Grobbebollen om mee te praten en droomt vanuit het luchtkasteel over de echte wereld, daar onder aan het luchtkasteel. Ze slaagt er niet in zelf het bezemvliegen onder de knie te krijgen. Dan komt de aardse Kwark in haar leven, die wel (zegt dat hij) kan bezemvliegen. Samen komen ze terecht in het Grobbedal, waar de kruidenheks Grobelia leeft samen met de Grobbedalers. Een van hen is Tom de Tuinman die Tika en Kwark ook op hun avontuur zal vergezellen. Uiteindelijk blijkt zelfs opa Tovenaar nodig om alle problemen op te lossen.
Het Grobbedal is uiteraard een fantasieland, maar heeft toch ook veel weg van ons eigen Nederland. Vlak, met wat heuvels, en veel groen. De kleding van de Grobbedalers hebben ook elementen van oer-hollandse klederdracht. Met veel kleur, wat weer in schril contast staat met de zwart-witte kleding van de heks Grobelia.
Dit leidt tot grote decorstukken in felle kleuren. Abstract en multifunctioneel, maar weer figuratief genoeg om de dingen in te herkennen.  Er kan schijnbaar moeiteloos worden geswitcht tussen scènes onder- en bovengronds, en waarmee met perspectief kan worden gegoocheld.

image Manon Novak die de rol van Tika op zich zal nemen was ook blij verrast met het visueel sterke decor. Op de vraag of het decor niet erg sterk deed denken aan de film Charlie & the Chocolate Factory antwoordde ze: “Ja, nou dat dacht ik ook meteen. Maar dat vind ik wel geweldig hoor. Ik hou wel van de stijl van Tim Burton. Alleen weet ik niet of ik nu boze gezichten ga krijgen haha”.

Over de speciale effecten is Koen van Dijk helder. Verwacht geen Hans Klok-effecten. We vinden het niet erg als de mensen zien hoe we het doen, als ze het maar mooi vinden. Klassieke effecten hebben de voorkeur.

Joop Stokkermans heeft met al die revivals weer veel werk omhanden. Hij schreef destijds de muziek voor de televisieserie en zorgt nu ook voor de muziek van de voorstelling. Niet alleen nieuwe arrangementen van oude liedjes, maar ook nieuwe instrumentale themas. Zoals die bij de verlangens van Tika.

Na de presentatie moest de cast worden ingewijd in deze Efteling-productie. Ging de cast van De Kleine Zeemeermin als vuurdoop in het schommelschip, deze cast zocht de hoogte op. En het dichtst bij de hemelburcht reikt natuurlijk De Pagode. Na een vliegreis in deze tempel werden de castleden getracteerd op een oorkonde dat ze “TiTaTovenaar”-waardig zijn bevonden, en kon de eerste werkbespreking beginnen.

Musicalworld sprak nader met drie van de hoofdrolspelers: Manon Novak, Anne-Mieke Ruyten en Rop Verheijen over de voorstelling en hun rol erin.

21 September 2005
Repetitie
Kaatsheuvel
Efteling Theater
Officiële website

Eric Brey, Manon Novak, Rop Verheijen, Thijs van Aken,  Dieter Jansen, Harry Slinger, Joris Lutz, Jette van der Meij, Koen van Dijk

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen