Recensie

Een Smurfen musical?

Afgelopen oktober waren ze een maand lang in Nederland te zien, en deze week keren ze terug in Vlaanderen. De Smurfen beleven op het podium een avontuur, met natuurlijk Gargamel als tegenstander.

The Smurfs Live on Stage startte al enige jaren geleden, en heeft inmiddels een flink deel van de wereld gezien. Die titel past eigenlijk ook beter bij de voorstelling dan musical. Met alle Smurfen als mensen in pak staan alle Smurfenstemmen natuurlijk op band. Alleen de twee face-characters, waarover later meer, zingen en praten live.

De Smurfen hebben al jarenlang een bijzondere aantrekkingskracht op de mensen over de hele wereld. Vader Abraham toerde meer dan 40 jaar geleden met ze de wereld rond, generaties groeiden op met de tekenfilms, en Smurfenhouse werd ooit ook een enorme hit. Het witte doek werd bereikt en dat de stripboekfiguren dus ook het theaterpodium zouden betreden mag niet echt een verrassing heten. Ook ditmaal hebben de Smurfen last van een gemeen plan van Gargamel. Hij wil de lente laten verdwijnen en om dit te bereiken heeft hij Moeder Natuur naar zich toe gelokt en verdoofd. Dat is lastig voor de Smurfen, die niet alleen een lente feest willen vieren en hiervoor een van hen tot feestleider moeten kiezen, maar net als de rest van de natuur er natuurlijk ook van afhankelijk zijn. We zien een aantal bekende smurfen terug, al zullen diegenen die houden van exploderende pakjes hun favoriet moeten missen. Tekenfilmkijkers zullen even moeten wennen dat Hippe Smurf hier door het leven gaat met zijn stripnaam Smurffatje. Natuurlijk zijn Grote Smurf en Brilsmurf van de partij. Ook Smurfin ontbreekt niet, Muziek-, Klungel-, Potige en Moppersmurf, dwars als altijd, maken het achttal compleet.

Het verhaal wordt verteld in twee stukken van drie kwartier. De liedjes zijn overwegend vrolijk van aard, en nestelen ze zich gemakkelijk in je hoofd. Hoogtepunt is het vrolijk klinkende “Als het tegensmurft”. Sommige woordspelingen zijn niet te vertalen, zoals waarom blues Grote Smurf zo past, en dat zal derhalve alleen door de groteren in de zaal worden begrepen. Er is volop beweging, en er dartelt en fladdert dan ook van alles aan dieren rond. Dit houdt de voorstelling levend. Jammer is het dan wel als Azraël, de kat van Gargamel het ene moment fraai beweegt, maar in een kooitje of in de armen van Gargamel ineens morsdood lijkt te zijn.
De verhouding in grootte wordt in deze musical redelijk bewaard. Waar bij een stage show van Sesamstraat alle poppen vaak even groot worden, zijn de smurfen hier inderdaad klein zodra ze samen zijn met Gargamel en Moeder Natuur. Niet helemaal zo klein als in de strip natuurlijk, dan zou je ze niet meer kunnen zien. Deze twee mensfiguren, al is de tweede dat natuurlijk niet echt, zijn de enige van wie het gezicht zichtbaar is. Marinka Rijnsaard acteert als Moeder Natuur vol overgave, en zingt prachtig. Willy Michielsen’s optreden als Gargamel is wat wisselvalliger, het ene moment goed, het volgende moment struikelt hij over woorden, of zit hij niet helemaal op de juiste noot. Als Smurf is het op het podium natuurlijk behelpen, maar de danspasjes worden goed uitgevoerd. Goed genoeg in ieder geval om bij het ‘Alles is Weg’ liedje de bekende Les Miserables-pasjes te herkennen. Het is een knipoog die bijzonder in de smaak valt.

Deze Nederlandse versie heeft plus- en minpunten. De stemmen zijn professioneel ingesproken door veelal bekende acteurs. Het verhaal is behoorlijk vertaald, al lijkt het origineel wat gevatter te zijn en wat meer kwinkslagen te bevatten. De uitvoering oogt wel wat slordig tijdens dit eerste Vlaamse optreden. Zo lijkt Gargamel’s grime haastig te zijn aangebracht, weet het lichtplan niet echt een magische sfeer te creëren in dit (gigantische) Ethias Theater en is het schepnet dat Gargamel gebruikt met ducttape gerepareerd. Jammer is ook dat de monden van de Smurfen niet bewegen met de tekst die ze uitspreken en de liedjes die ze zingen. Beelden van de internationale tour laten zien dat ze dat in het Engels wel doen. Er zijn hiervoor natuurlijk technische of economische redenen te verzinnen, maar het zou de voorstelling wat professioneler laten ogen. De kinderen lijkt dit overigens weinig te deren. Zodra ze worden aangespoord, bewegen ze ook als een dolle, en verlaten de zaal met een blij gezicht. Maar de volwassen begeleider,. musical of smurfenliefhebber zou hiermee toch een betere voorstelling hebben gehad.

De Smurfen, de Musical’, is nog te zien op 4 maart in Kursaal Oostende en op 6 maart in Stadsschouwburg Antwerpen.

Foto’s: Trend Media

 

 

02 March 2019
Reguliere voorstelling
Hasselt (BE)
Ethias Theater
https://www.trendmedia.nl/smurfen-de-musical/

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen