Recensie

Gebroeders Leeuwenhart: de beste van de klas

Nangijala lag afgelopen zondag even in Hoorn. Daar ging Theater Terra's De Gebroeders Leeuwenhart in première. Musicalworlds recensie. Ook met videoreportage van Musicalworld.TV met gesprekken met Ara Halici en componist Tjeerd Oosterhuis.

Twee dagen nadat de tourversie van ‘De boot en het meisje’ in première ging is het de beurt aan een andere productie de in het M-lab werd ontwikkeld. Na twee achtereenvolgende jaren daar de kerstproductie te zijn geweest heeft Theater Terra ‘de Gebroeders Leeuwenhart’ opgepakt.

De Gebroeders Leeuwenhart werd oorspronkelijk geschreven door Astrid Lindgren, en voor de musical op muziek gezet door Tjeerd Oosterhuis, met teksten van Jurriaan van Dongen. Het gaat over een ziekelijk jongetje Karel, dat snel dood zal gaan. Zijn broer Jonathan vertelt hem over Nangiuiana, waar hij dan naartoe gaat, en waar je allerlei avonturen kan beleven en niet gehinderd wordt door enige handicap. Ook hij zal zal zijn broer, die hij liefdevol Kruimel noemt, daar op enig moment vergezellen. Kruimel maakt zich wel enige zorgen; het kan wel negentig jaar duren voordat Jonathan ook komt. Jonathan werpt tegen dat dat in Nanguiana wel maar twee dagen kan zijn. Toch zou Kruimel het liefst zien dat Jonathan er eerst heen ging…

En dan is er de brand, waar Jonathan zijn broer uit weet te redden, maar er zelf niet levend uitkomt. Zodat als Kruimel inderdaad in Nanguiana belandt, zijn broer er al is. Kruimel arriveert in het prachtige kersendal, maar merkt al snel dat het in het naburige bramendal goed mis zit. Een dictatoriaal leider Tengil onderdrukt zijn volk, met behulp van een draak, en wil ook het kersendal overnemen.  En zo raakt ook Kruimel, ondanks de beschermende houding van zijn broer, in het avontuur betrokken.  En ontmoet hij Sofia met de duiven, de joviale Jossie, de herbergier en de enge bruut Herbert, maar ook de slechteriken Veder en Kader, die in dienst van Tengil.

De Gebroeders Leeuwenhart is wat zwaarder van thematiek dan we van Theater Terra gewend zijn - menigeen zal een zakdoekje nodig hebben aan het einde van de voorstelling — maar is aan de andere kant toch weer een voor hen zo typische productie. Zo is Kruimel een levensgrote pop (weliswaar van een niet zo grote jongen). Ook het creatieve gebruik van het decor, en het gebruik van miniatuurversies van de karakters om een reis uit te beelden zijn andere elementen waar Terra goed in is. Er verder wordt er vaak met minimale middelen een optimaal effect bereikt, zoals de duiven, die niet anders zijn dan handbewegingen, met witte handschoenen, het mooist te zien als er vier landen op de armen van Sofia.

Het decor heeft wat weg van een gymzaal op een dag dat touwklimmen op het programma staat. Deze ouwen zijn bijvoorbeeld het bos, waar met wat eenvoudige bewegingen een mooie sfeer wordt gemaakt. De paarden waarop Kruimel en Jonathan rijden zijn dan ook een soort turntoestellen.  Naast Kruimel worden ook drie slechteriken met poppen uitgebeeld. Tengil, die wat wegheeft van een dementor uit de Harry Potter-films en die hoog boven iedereen uit toornt. En zijn twee hulpjes Veder en Kader, een dommerik en de wat snuggerder collega met een Duits accent. Deze poppen hebben geen benen, maar door juist te positioneren soms toch weer wel; die van de acteur.

De cast bestaat grotendeels uit jong bloed. Wesley de Ridder debuteert mooi als de door zijn handicap wat onzekere Kruimel, die groeit in de nieuwe omgeving waar hij in belandt. Pim Wessels is de liefdevolle, stoerdere Jonathan, die iedereen wel als broer zou willen hebben. Roos van der Waerden is mooi als Sofia. De andere rollen worden voornamelijk gespeeld door Paul Keizer en Ara Halici. Vooral hij maakt indruk als hij een conversatie tussen drie karakters moet spelen. Nou ja, spreken eigenlijk. Bij de beweging krijgt hij assistentie. En zo zijn de bijrollen toch uitendelijk weer een groepsprestatie.

De tweede versie van De Gebroeders Leeuwenhart in het M-lab was al een prachtvoorstelling en zeker tourwaardig. Door er een compleet eigen versie van te maken heeft Theater Terra een risico genomen, maar het pakt goed uit. Ook deze Gebroeders Leeuwenhart is absoluut de moeite waard. Door het fascinerende gebruik van poppen, die echt tot leven komen. Door die kleine komische details in beweging en conversatie, en vooral in deze voorstelling ook echte personages in de vorm van met name Kruimel en Jonathan. Waar ook wat een mindere voorstelling van Terra vaak nog zeer de moeite waard is, is deze weer absolute top. De mooiste jeugdvoorstelling van dit theaterseizoen tot nog toe.

De Dailymotion-versie van deze reportage:

11 February 2012
Première
Hoorn
Schouwburg het Park
http://www.theaterterra.nl
gebroeders leeuwenhart, astrid lindgren, wesley de ridder, paul keizer, roos van der waerden, pim wessels, ara halici, tjeerd oosterhuis, theater terra, fons merkies, jurrian van dongen, premiere, recensie, musical

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen