Recensie

Jokie en Jet, reizen is een feestje! ⭐ ⭐ ⭐

Na de Sprookjesboom en de Sprookjessprokkelaar zijn er wederom Efteling-figuren te zien in de regionale theaters. Ditmaal zhebben Jokie en Jet hun Carnaval Festival-attractie verlaten. Het resultaat is een veredelde parkshow, die wel goed aanslaat bij jonge kinderen.

De Efteling slaagde er al eerder in hun parkfiguren en attracties te bewerken tot tekenfilms, televisieseries, stripboeken en musicals. De laatste op theatergebied is Jokie en Jet. Deze twee figuren spelen een belangrijke rol in Carnaval Festival. En wie is er niet groot geworden met Jokie (of Jokie de pretneus), op de generatie na die Loeki de Leeuw als spil in deze attractie ziet. Jokie, de nar, is verzot op reizen in zijn luchtballon, en Jet, een paars vogeltje is zijn beste vriendin.
In deze theatervoorstelling is Jokie jarig, en heeft Jet op allerlei plekken in de wereld cadeautjes verstopt. En dus vliegen ze met een luchtballon kriskras over de wereld, waar ze liedjes zingen en lokale bewoners tegenkomen. Op deze manier wordt een aantal bestaande liedjes in de voorstelling verwerkt. Van Mexico, waar een muzikantje samen muziek wil spelen, tot Antarctica, waar een sneeuwpop treurt dat hij geen rode neus heeft voor Jokie’s verjaardag en van Italië tot Zuid-Afrika. In elk van de landen kan er dus meegezongen worden, want veel kinderen blijken de liedjes te kennen, of geluiden maken, of lekker bewegen. Of zo hard mogelijk blazen of toeteren helemaal Corona-proef is weet ik niet, maar zolang het alleen de kinderen zijn, zou het geen kwaad kunnen. Ook in dit theater (het Parktheater in Eindhoven) is het prima geregeld. Je kan met je consumptie de zaal in, en iedere plek is te bereiken zonder dat je je langs andere bezoekers hoeft te wurmen. De ontruiming na de voorstelling gaat rij voor rij (per uitgang) en zeer ordelijk.


De structuur van het verhaal is uitermate geschikt voor jonge kinderen. Een simpele en herkenbare rode draad in de vorm van jarige Jokie, en vervolgens een aantal kleine verhaaltjes die goed passen bij een korte spanningsboog. De gebruikte poppen, waarvan alleen de mond beweegt, en natuurlijk als geheel, zijn wel erg simpel. Ook hun formaat, van kop tot voet ongeveer de lengte van een onderarm, zorgt dat afstand ook voor afstand zorgt. Hoe dichter bij het podium, hoe beter het werkt dus. Een instructie als bij de Pinguïndans, “beide handjes op de rug”, kunnen ze zo zelf bijvoorbeeld niet voordoen. Het maakt ook dat de spelers niet echt op gaan kunnen in hun karakter, waar we dat wel hebben bij bijvoorbeeld de Sprookjesboom-musicals, of die van Theater Terra waar de benen van de acteurs ook een rol hebben. De tweepersoonscast, Sven Stevens en Natascha Molly stopt ziel en zaligheid, en vooral heel veel enthousiasme in hun spel en zang en slagen er zo zeker in de jonge kijkers te enthousiasmeren.

Het lied tussen de landen door is een bewerking van het superaanstekelijke nummer uit de attractie, en ook de andere liedjes hebben een betrekkelijk eenvoudige melodie, die mooi aansluiten bij dit thema. Het decor is 2D en eveneens eenvoudig. Een mooie vondst is de luchtballon. Ook de bijfiguren en rekwisieten zijn plat, waarbij opvallend genoeg een uitzondering wordt gemaakt voor de pinguïnknuffel, het eerste cadeautje, wat dus een kleine stijlbreuk is.
Hoewel de kinderen in de zaal het over het geheel genomen naar hun zin hebben, zijn deze figuren toch meer geschikt als onderdeel van een parkshow. Hun geringe lengte zorgt dat ze bijna altijd zweven (niet vreemd voor een vogeltje, wel voor een nar), maar vooral dat ze naarmate je verder in de zaal bent, minder goed zichtbaar zijn. Een rood achterdoek, en een kledingkleuren die dicht bij de kleur van de poppen zit helpen hier ook niet echt bij.

Vrij recent werd bekend gemaakt dat de aparte theaterafdeling van de Efteling is opgedoekt (niet helemaal juist, zie # 1). Of dit ook betekent dat we geen Efteling-voorstellingen meer in de lokale theaters kunnen zien, weet ik niet. Zeker de Sprookjesboom-musicals en een aantal van de sprookjesvoorstellingen verdienen zeker wel dat nieuwe generaties die kunnen zien. Deze Jokie en Jet is niet zo’n klassieker, al voldoet deze zeker aan zijn doel: het bezighouden en amuseren van jonge kinderen.

#1) In een reactie laat de Efteling weten dat het Business Unit Events is die per november vervalt, en niet de theaterafdeling. Dit betekent ook dat er toekomst blijft voor tourproducties, al is er natuurlijk een afhankelijkheid van maatregelen op landelijk of regionaal niveau rondom het coronavirus.

Foto’s: De Efteling

03 October 2020
Reguliere voorstelling
Eindhoven
Parktheater
https://www.efteling.com/nl/blog/nieuws/20200701-efteling-musical-jokie-jet

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen