Leo heeft in een dronken bui een meisje aangereden. Dat meisje, Puck, overleeft het ongeluk uiteindelijk niet. Sindsdien hangt Leo maar ongeinteresseerd op de bank voor de televisie. Als de zus van Puck naast ‘m komt wonen en zijn vriendin vertrekt, verandert er zowaar wat in zijn leven.
Leoland is deel 9 in de Broadway Babies serie. Waar eerder in de serie klassiekers werden gespeeld, moet deze lichting het doen met dit Leoland. Iedereen een eigen rol, die redelijk zijn verdeeld in zwaarte. Grootste nadeel; geen van de karakters is echt uitgediept, en waar het nog een beetje zo is, voel je zeker geen sympathie. Of de keuze is bepaald door de tijd die er voor was is mij niet bekend, maar nu is het een eenakter van 70 minuten, dus tijd genoeg om meer gevoel in de show te stoppen en er een echte voorstelling van te maken.
De opening met het enige niet-musical nummer Mr. Sandman is fraai gezet. Daarna wil het helaas niet vlotten. Een presance van Peter Pan, dialogen die niet alledaags zijn maar evenmin kunnen boeien, en het zappen van de televisie wat sneller gaat vervelen dan dat het in de voorstelling ophoudt. Uiteraard is het genieten als nummers uit Rent, the Last 5 Years, Little shop of horrors en vooral Spring Awakening voorbij komen.
Waar voor allen op het podium gezegd kan worden dat ze het er heel behoorlijk vanaf brengen, weten een aantal extra op te vallen. Zo heeft Floor Eijkemans (Rob) een geweldig mooi stemgeluid en is het echt genieten als hij zingt. Sterk acteerwerk zien we vooral bij Marlies ten Brink, die precies de juiste snaar weet te raken. Leo (Bo van Vliet) is overtuigend een enorme lapzwans, en weet een enorme antipathie tegen hem op te wekken. Ook Leo’s vriendin Kim wordt fraai vertolkt door Anne Garretsen. Op Esmee van Kampen letten we natuurlijk speciaal, daar zij komend seizoen de hoofdrol in Hairspray gaat spelen. Op basis wat we in Leoland zagen kan dat goed uitpakken. Ze speelt overtuigend naturel en geloofwaardig, en zingt goed.
De voorstelling bevat een aantal dansscenes, gechoreografeerd door Daan Wijnands. Bij Touch me ziet het er goed en overtuigend uit; bij “Houd de moed er in” had ik meer beweging verwacht, en in zijn totaliteit meer flitsende dans. Misschien was Totally Fucked daarvoor bedoeld, maar het enige nummer dat door een ander, nl Jurriaan Bles is gechoreografeerd is de domper van de show. Voor een eindpresentatie vind ik zang op band al not done, maar wie ooit Spring Awakening zag zal verbijsterd zijn als ze deze slappe hap zien. Die explosie van energie die bij het nummer hoort ontbreekt totaal.
Oscar de Boer heeft met Lieve Kitty voor Sabine Beens een prachtshow gemaakt, en ook de eerstejaarsvoorstelling van vorig jaar, Vensters, was dik-in-orde. Met Leoland weet hij deze kwaliteit helaas niet te benaderen. Jammer voor het publiek en jammer voor de studenten.
Leoland wordt gepresenteerd als grensverleggende afstudeervoorstelling. Wie Leoland wil zien voor het verhaal zal bedrogen uitkomen, wie naar Leoland gaat voor de songs kan een leuke avond hebben. Elke voorstelling met een lied uit Een Perfecte God (Ganesha) verdient het om gezien en gehoord te worden. Met “Houd de moed er in” uit Legally Blonde is het swingen, en de rest van de liedjes zijn zeker ook de moeite waard om te horen, al had er iets meer uptempo in gemogen. Met die insteek is Leoland best een aardige voorstelling.
