De cast doet een kleine inventarisatie van de zaal. “Wie van de ouders is er ooit in Paradiso geweest?” Velen steken hun hand op.”En wie van de kinderen?” Toch nog steeds een aantal vingers. En dat terwijl we allemaal wel menen dat Paradiso niet de eerste locatie is waar je aan denkt als je een familievoorstelling gaat zien. Het is bij deze voorstelling echter volle bak, dus velen hebben de weg wel gevonden. Deze ‘Pluk van de Petteflet’ is een samenwerking tussen het Nederlands Philharmonisch Orkest en Theater Gnaffel. Dat betekent dus dat er een flink orkest op het podium staat, waarvoor drie acteurs het bekende verhaal verder vertellen, spelen en zingen. Al zit er voor het orkest soms ook een klein acteermomentje in.
Pluk van de Petteflet is een boek dat waarschijnlijk iedereen wel eens heeft gelezen, gehoord of voorgelezen. Het bekende verhaal van Annie MG Schmidt gaat over een jongetje Pluk, die rondrijdt in zijn rode kraanwagen en gaat wonen in het torenkamertje van de Petteflet (Tot zover de titelverklaring). Hij is daar sociaal bezig, helpt mens en dier, en als hij de lokale schoonmaakfreak mevrouw Helderder hoort praten over vervangen van de Torteltuin door een pleintje met een bloemperkje, moet hij ingrijpen. Hij gaat op reis om hulp te zoeken.
Voordat het verhaal begint worden de regeltjes uitgelegd. Mag je lachen? Ja, Mag je lopen? Nee (dat zijn ouders in Paradiso natuurlijk wel anders gewend, maar dan zitten ze ook niet op een stoel). Mag je plassen? Ja, maar wel op de WC, dus hou het op tot na de voorstelling. Om vervolgens wat te vragen en te vertellen over het orkest, de concertmeester, de eerste violen. De tweede, en de .derd…euh altviolen. Zo worden alle secties benoemd. zoals ook de sexy blazer. Ook als volwassene moet je dus goed opletten; de tekst zit vol met grapjes. Na het stemmen door het orkest moeten ook de mensen in de zaal even de stem finetunen. Er mag namelijk bij deze voorstelling namelijk meegezongen worden. Als hulp staat van een aantal liedjes de tekst op het scherm. De liedjes zijn niet hagelnieuw, dus het is even aftasten hoe de melodie gaat, maar in de loop van de nummers zingen kinderen en volwassenen toch wel mee.
Waar het orkest prima overweg kan met de nieuwe muziek van Thomas Beijer, af en toe aangevuld met bekende melodieën (De uil zat in de olmen als er een uil ter sprake komt bijvoorbeeld) stelen de acteurs de show. Met kostuums en attributen worden door Mark Haayema (ook verantwoordelijk voor de teksten van de voorstelling), Diederick Ensink (die ook de liedcompositie deed) en Noralie Jansen alle rollen gespeeld, waarbij een rol ook moeiteloos van de één naar de ander wordt doorgeschoven. Geen van hen heeft een eigen personage, al wordt voor de continuïteit af en toe de stem van een ander gebruikt. Een aantal van de bekende dieren in het boek zijn er ook in pop-versie (gemaakt door Elout Hol) en deze lijken sprekend op de getekende Fiep Westendorp beesten. Ook Pluk is er als pop, zodat Pluk soms een acteur met een pet op is, en dan weer als pop verschijnt. De vertelling is buitengewoon speels, ook buiten het verhaal van Pluk. Als bijvoorbeeld het orkest een tekstje heeft, en ze deze wat te snel inzetten, doen moeten ze het overdoen. Of als een speler een refreinregel net een keer teveel wil inzetten, horen we hem zeggen: oh, afgelopen. Het hoort er allemaal bij, en waar het even ongescript mis gaat als twee voorwerpen die overgegooid moeten worden elkaar raken, wordt het ook spontaan weer makkelijk opgelost. De spelvreugde straalt van de drie af, en ook de orkestleden, die doorgaans stevig klassiek spelen en toch wat buiten hun comfortzone zitten bij deze voorstelling, zie je stralen. Het licht anarchistische van Annie MG straalt er dus vanaf, ook waar niet haar letterlijke teksten worden gebruikt. Met als gevolg pret voor iedereen, iets wat voor elke voorstelling, waar Mark Haayema bij betrokken is, het geval lijkt te zijn.
De voorstelling speelt dit seizoen nog een klein aantal keer, om volgend seizoen door het hele land op te duiken. Hou het dus in de gaten. Dit is een typisch voorbeeld van leerzaam en misschien wel een beetje spannend voor de kleineren, en ontzettend leuk voor iedereen.
