Gisteren nog 1 keertje de voorstelling gezien voordat ‘ie veel te vroeg zijn Waterloo gaat vinden hier in Nederland. Ik blijf het één van de sterkste voorstellingen van de laatste jaren vinden en ik denk dat het misschien wel het moderne equivalent van Les Misérables is. Onwijze bummer dat Nederland dit pareltje niet veel meer heeft kunnen waarderen.
Laurian Serno speelde Billy en is een uitstekende danser en een even zo goede zanger, maar viel mij speltechnisch toch wat tegen. Hij geeft Billy voor mijn gevoel weinig eigens mee, waardoor het hele karakter wat vlak blijft. Dit gaat dan ook ten koste van de humor die wel degelijk in de rol van Billy zit (Ik denk even terug aan Samuel de vorige keer). Wel moet ik zeggen dat Laurian zowel Kippenvel als Het Zwanenmeer echt fantastisch neerzette. Zijn dans was onwijs strak vol acrobatiek en zijn zang was werkelijk prachtig.
Rogier Baris in de rol van Michael groeide in de show. Zijn eerste grote shining moment met Eige Te Zijn was er weinig energie en was het ook gewoon slecht te verstaan. Hier moet ik dan wel weer bij opmerken dat ook hij als danser echt een supertalent is. Ik heb dat tappen in ieder geval nog nooit zo strak gezien. En het werd daarna beter ... De scène na het kerstfeest zette hij hilarisch leuk neer met die tutu en ook zijn schrik nadat ‘ie Billy kust raakte me onwijs. Al met al dus goed gedaan, uiteindelijk ... Holly van Zoggel speelde Debby vanavond en maakte er een heerlijk, verwaand krengetje van.
Pia Douwes is en blijft toch wel een actrice van de buitencategorie. De eerste paar scènes schijnbaar ongeïnteresseerd en verveeld totdat ze het talent in Billy ziet. Dan wordt ze gepassioneerd en neemt ze het publiek daar volledig in mee. Haar ogen stralen van plezier en verwondering als ze Billy steeds beter ziet dansen, glinsteren van ontroering als ze de brief van Billy’s moeder leest en spuwen werkelijk vuur tijdens de confrontatie met Tony. Pia beschikt over een onderkoelde, humoristische timing en weet haar opmerkingen sarcastisch en precies raak neer te zetten. Wat is het toch gaaf om zo’n fenomeen als Pia in de rol van Mrs. Wilkinson bezig te zien!
Na twee keer Marc verscheen nu weer eens Bas Heerkens ten tonele als Vader. Hij is in de eerste akte vooral stug en wat nors, waardoor zijn vertolking mij eigenlijk pas na de pauze echt naar de strot grijpt. Hoe hij zijn dronkenschap en het in tranen uitbarsten neerzette, was simpelweg tranentrekkend mooi en we zagen vanaf dat moment gewoon een totaal andere papa. Worstelend met het feit dat ‘ie naar z’n gevoel wil en de manier waarop hij zijn trots voor Billy etaleerde was ook echt schitterend ... De scène bij de Koninklijke Balletschool bouwde Bas helemaal uit en dat deed de lach regelmatig door de zaal gaan.
Reinier Demeijer blijf ik indrukwekkend vinden in de rol van Tony. Zo boos over het onrecht en zo vol vuur vechtend voor wat hij belangrijk vindt. Bas Grevelink als George was wederom weer lekker bezig. De bokslesscène blijft één van de hoogtepunten in de voorstelling en dat komt vooral door de totale chaos die Bas laat ontstaan.
Dennis Willekens is en blijft een toppertje in de rol van Mr. Braithwaite. Zijn mimiek is ongeëvenaard en wat hij allemaal met zijn lichaam is in één woord indrukwekkend. Sylvia Alberts is een humoristische Oma uit duizenden. Lekker stoffig, en met een hart van goud. Barbara Hol was op als Moeder en ook zij is een hele mooie, liefdevolle mama. Ze zingt het allemaal wat losser en meer bluesy en ik moet zeggen dat ik dat erg prettig en verfrissend vond.
Marc Dollevoet speelde nu de rol van Big Davy en dat vind ik toch wat minder geslaagd. Ik snap uiteraard dat een tweede Milan een vrij onmogelijke exercitie gaat worden, maar Big Davy is in potentie een personage die blijft hangen en nu was dat helaas niet het geval. Marc zingt en speelt ‘m goed, maar de fysieke kwinkslagen gaan wel volledig verloren in vergelijking met Milan.
Nou valt of staat de voorstelling met de Billy van dienst (duh, anders heette de show wel anders) en doordat Laurian wat vlak speelde, vond ik de voorstelling gisteravond wat minder qua energie en meegesleept-worden-gehalte. Desondanks vlamde de confrontatie tussen Reinier en Pia en blijft de tweede akte als geheel erg indrukwekkend met o.a. die aftakeling van en de onderlinge frustratie tussen de stakers.
Waarschijnlijk was dit mijn laatste keer Nederlandse Billy. Zie je, Billy!