Interview

Een glimp van en een gesprek met Disney’s Beauty & the Beast van 2015

In het Scheveningse Kurhaus zetten ze hun eerste stapjes: Belle en het beest. Musicalworld maakte gebruik van deze gelegenheid om met de Anouk Maas en Edwin Jonker te spreken.

Edwin Jonker
Beest en een klein beetje prins. Wat waren jouw gedachten bij het vervullen van deze rol bij de auditie?
Dat is het rare ervan: ik ben gevraagd en was gelijk enthousiast. Als je auditie doen, moet je meestal al een scene voorbereiden, en heb je er al een gevoel bij. Dat heb ik niet hoeven doen. Aan de ene kant is dat leuk, aan de andere kant heb je ook nog niet nagedacht over hoe je het precies wil gaan doen. Daarom is 31 oktober, de dag dat we gaan beginnen met de repetities, een dag waar ik naar uitkijk. Dan kun je eindelijk de scenes gaan doen. Ik heb de vorige versie niet gezien, en ook de tekenfilm heb ik pas gezien toen ik wist dat ik dit zou gaan doen. Ik heb natuurlijk nu wel een idee over hoe ik het wil gaan doen, maar je bent natuurlijk afhankelijk van zo veel dingen, zoals medespelers. We zien wel, en waarschijnlijk heb je bij de première een ander beest dan je van te voren had bedacht.

Je musical carrière bevat veel Stage Entertainment musicals, en vooral grote. Is dat een bewuste keuze?
Mooie musicals waar ik erg trots op ben. De grootte van de productie, of waar het speelt is niet zo belangrijk. Het is meer of je iets kan met de rol waarvoor je gevraagd wordt. Je moet een productie vaak een jaar, of soms langer spelen. Als je een belangrijke rol hebt in een kleine productie is dat even leuk. Ik hou van rollen met contrast. Als een personage maar één laag laat zien van zijn karakter vind ik hem niet zo interessant. Het is leuk als een karakter zich ontwikkelt. Dat je een heel lief karakter speelt, maar in een scene blijkt dat hij ook een rauw randje heeft. Een Bad Guy is ook wel interessant als je als publiek denkt “Hij is een klootzak, maar ik snap ‘m ergens wel”. Daar houd ik ook van als ik zelf naar films kijk. De ene keer lukt het beter om dat te spelen dan de andere keer, maar het is altijd wel mijn streven. En soms lukt het niet.

Baal je daar dan van?
Ik zou ervan balen als ik het gevoel had dat dat komt omdat ik niet hard genoeg heb gewerkt. Maar daarvoor vind het spelen veel te leuk, dus dat gebeurt niet. Soms heb je ook gewoon een dienende rol aan een ander, die dat wel heeft. En dan is dat ook prima.

Hoe ben de omgegaan met de onzekere start van de voorstelling. Tour — geen tour, eerst naar Antwerpen, toch dit jaar al in Nederland starten…?
Toen ik gevraagd werd was het nog een tour. Maar deze voorstelling kan je alleen maar 100 % doen. Het is een sprookje, en dat heeft alles nodig. De illusie moet compleet zijn. Als je gaat reizen moet je concessies doen in het decor, en in het orkest. Ik ben blij dat ze ervoor hebben gekozen om alles uit de kast te trekken. En we beginnen nu eerder dan aanvankelijk de bedoeling was, en dat vind ik alleen maar fijn.
Met het orkest ben ik wel blij. Natuurlijk snap ik de keuze voor een band wel. De techniek is inmiddels zo ver dat een leek het niet hoort. Als zanger voel je het verschil. Het is alsof je een bent met de muziek. Dan is ook niet elke avond hetzelfde, wat natuurlijk met een band wel zo is. Het zou ook zonde zijn als het ambacht, want dat is het orkest natuurlijk, zou verdwijnen. Ik heb bij Dreamgirls met een band (red: bènd) mogen spelen, en nu met een orkest.

De volgende productie is al min of meer aangekondigd, ‘The Lion King’. Hoe ervaar je dat?
Dat ervaar ik niet. We moeten nog beginnen met repeteren, en de zalen vol krijgen. Ik hoop dat we nog twee jaar spelen. Ik ben wel blij dat het met musicals nog zo goed gaat dat zulke titels kunnen komen. Ook over zelf weer meespelen denk ik niet na. Alles wat ik plan komt niet uit, en wat uitkomt heb ik niet gepland. Ik volg gewoon mijn gevoel, en ik heb nog totaal geen gevoel bij The Lion King. Het is ook pas een paar dagen geleden dat ik heb gehoord dat die gaat komen, en dat is het ene oor in en het andere oor weer uitgegaan. Ik ben nu met Beauty & the Beast bezig. Maar misschien verandert het wel over 8-9 maanden.

Een van de meest aparte uitstapjes buiten musical en film die je hebt gedaan is All Music, een popgroepje met grotendeels musicalrepertoire. Hoe kijk je daar op terug?
Dat was één van de leukste tijden die ik heb meegemaakt. Ik ga niet zeggen dat het artistiek het beste was, maar het was echt een fantastische groep mensen. We hebben een hoop lol gehad. Het is niet geworden wat we dachten, maar soms hoeft dat ook niet. Soms doe je iets wat heel leuk lijkt, en daar blijft het dan ook bij. We zijn ook naar Curaà§ao geweest, hebben overal gestaan, hebben gelachen en blunders gemaakt. Mochten er camera’s zijn geweest bij deze roadtrip had je waarschijnlijk een groter succes gehad dan bij de optredens.


10 October 2015
N.v.t.
Scheveningen
Kurhaus
http://www.musicals.nl
anouk maas, edwin jonker, interview. beauty & the beast

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen