“Geknipt om te leren”: over leren en ....houden van

Waar “Educating Rita” gesitueerd is aan een Engelse universiteit in 1980, speelt Geknipt om te leren zich -getuige verwijzingen naar bijvoorbeeld Saskia Noort- in het recente verleden aan een Nederlandse universiteit af. In de basis maakt dat het werk voor deze Nederlandse acteurs moeilijker. Het Engeland van 1980 roept een sterker beeld op van klasse —en milieuverschil tussen een “Oxford”-professor en “middle-class” kapster dan dat Nederland in de huidige tijd dat doet. In deze bewerking moeten Kraaijkamp en Purcell onder regie van Caroline Frerichs (o.a. Company, Je bent goud waard Charlie Brown) hun karakters en vooral hun relatie meer invulling geven.

Dat lukt gedeeltelijk. Een groot gedeelte van de humor komt, geholpen door de prima vertaling van Annemarie Oster én de goede komische timing van beiden, wel over. Wat minder sterk naar voren komt, is een onderlaag van ontroering die je als toeschouwer voor de personages en hun relatie tot elkaar ontwikkelt. Hierin overtuigt Kraaijkamp meer dan Purcell. Zijn genegenheid voor zijn studente is geloofwaardiger en vooral voelbaarder dan dat dat vice versa het geval is. Rita wordt dan in de loop van het stuk wel behoorlijk veel erudieter, maar in wezen bljft haar karakter gelijk aan hoe Purcell haar in de eerste paar minuten neerzet. Dat is jammer omdat een grotere emotionele betrokkenheid als toeschouwer bij beiden én hun relatie, de kracht van de humoristische dialogen nog sterker zou doen uitkomen.

Geknipt om te leren is nog tot eind december te zien in theaters door het hele land. Een volledige speellijst en meer informatie over deze voorstelling is terug te vinden op de website van Ruud de Graaf.