Recensie

Kinderen voor Kinderen in passend musicaljasje

Waanzinnig gedroomd. Na 35 jaar is dit niet alleen de titel van het bekendste Kinderen voor Kinderen nummer aller tijden, maar ook de naam van een geslaagde jukeboxmusical. Geen tweedehands jas, maar een passend jasje.

De catalogus van Kinderen voor Kinderen is natuurlijk vele malen groter dan die van Frankie Valli & the Four Seasons, of Abba, en toch waren we verbaasd toen de plannen voor deze musical bekend werden gemaakt. Want hoewel er veel liedjes zijn, zijn er ook veel die horen bij het tijdsbeeld van die tijd. Die zijn niet gemakkelijk in te passen in een eigentijds verhaal. Toch is dat zeker gelukt bij deze sprankelende musical, al zullen de puristen wel een teleurstelling moeten verwerken. Veel nummers hebben een totaal ander arrangement gekregen, en de meeste van de songs zitten er slechts deels in.
Het verhaal is niet zo ingewikkeld, en is verloopt zodra de lijnen zijn uitgezet ook precies zoals je verwacht, met misschien het niet uitspelen van een verwachte verhaallijn tussen moeder en docent als enige uitzondering. We maken kennis met Guus, die net is verhuisd en naar een nieuwe school moet. Daar komt hij in een verschrikkelijke klas terecht, waar pesten een hobby is. Het schoolhoofd, eentje van het oude stempel, maar wel met de eigentijdse fascinatie voor het schoolresultaat, zit met zijn handen in het haar, en zeer tegen zijn principes haalt hij een nieuwe leraar, Augustus. Augustus probeert met Project M, een muziekproject de klas weer op de rails te krijgen. Thuis is Guus de man in huis. Hij neemt zijn moeder vele taken uit handen, tot op het extreme af. Zijn vader is overleden, maar zijn schim ziet hij nog steeds (en wij als publiek ook). Met weinig respect voor de regels van de school boekt Augustus resultaten. Maar als hij zijn moeder met hem ziet flirten neemt Guus een onsympathieke stap. Eentje waar hij spijt van krijgt.
Het grappige aan een catalogus van 35 jaar is dat iedereen zich andere liedjes herinnert. Natuurlijk, de klassiekers als Waanzinnig gedroomd, of Onbewoond eiland zijn bij vrijwel iedereen bekend, en de nieuwste nummers als Hallo Wereld en Klaar voor de start zullen bij de gezinnen in de zaal ook op herkenning kunnen rekenen, want sinds een paar jaar is Kinderen voor Kinderen weer hip. Maar de periode ertussen heeft natuurlijk iedereen een andere Kinderen voor Kinderen tijd.
Het is wel even wennen als je jouw nummer in een totaal ander arrangement hoort. ‘Wakker met een wijsje’ als ballad, ‘Ha Ha Ha je vader’ grotendeels als rap, of ‘Mama is morgen van mij’ als blues, om maar wat willekeurige voorbeelden te noemen. Andere nummers blijven wel dicht bij het origineel.
Steyn de Leeuwe zagen we eerder dit jaar al schitteren als Ilias in de Zeeuwse locatie voorstelling O Die Zee, en ook nu is hij uitstekend op zijn plaats als de joviale meester Augustus. Ook Lotte Noordanus is sterk als de moeder van Guus, en Niels Gooijer is uitstekend als de vader die er niet echt is. Ian Bok heeft soms wat moeite te overtuigen als de strenge hoofdmeester, al zijn de scenes bij hem thuis, samen met zijn vrouw gespeeld door Michelle Courtens over het algemeen sterk.
De kinderen in deze voorstelling zijn qua zang zonder uitzondering een genot om naar te luisteren. Qua spel valt er nog wel wat winst te behalen in de interpretatie van de tekst, al worden sommigen met hun tekst wel voor een enorme uitdaging gesteld. Respect voor Zoë, die eenmaal op gang maar doorratelt als Vicky Pollard in Little Britain en daarin niet hapert. Ze is wat minder grof, maar daar ze aan het slot ook iemand voor slet uitmaakt lijkt dit duidelijk een inspiratiebron voor de rol. Daan, de zoon van de onderwijzer, is de wandelende encyclopedie, waar natuurlijk door de rest van de klas de spot mee wordt gedreven, heeft het met zijn teksten ook zeker niet gemakkelijk, als zelfs zijn meester niet meer zeker weet of het wel klopt.
De première kindercast bestaat uit Bjurre Potters (Guus),  Tess van de Camp (Lily),  Mylène Waalewijn ((Zoë), Stijn Roosendaal (Daan),  Hannah Bruijns (Emma), Eliyha Altena (Ahmed), Josephine van Waesberghe (Julia) Davy Gomez (Marc) en Genis van Denderen (Sabrina).
De sterkste producties zijn producties met een lach én een traan. Waar de vrolijkheid de boventoon voert zijn het toch ook een aantal zielige liedjes die indruk maken. Sterker, die je tot tranen toe beroeren, zoals het prachtige Fotoalbum. In die zin is deze musical zeker geslaagd. Ook weet de musical te blijven boeien Ook al is het jammer te merken dat een leuk bekend nummer wel erg snel weer wordt afgekapt en is het verhaal vrij voorspelbaar.
Tenslotte nog een compliment voor het programmaboekje. Het is er eentje zoals deze nog maar zelden worden gemaakt, met leuke castomschrijvingen, en ook een flink doe gedeelte voor de kinderen. Ga je kijken naar de voorstelling, koop er dan zeker één.

19 October 2014
Première
Amsterdam
DeLaMar
http://www.waanzinniggedroomd.nl
waanzinnig gedroomd, premiere, recensie, kinderen voor kinderen, steyn de leeuwe, Niels Gooijer

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen