Kristina frà¥n Duvemà¥le behoort tot het Zweeds cultureel erfgoed. Het epische verhaal over een groep Zweden die rond 1850 noodgedwongen hun vaderland verlaat om hun heil aan de overkant van de oceaan te zoeken, beslaat maar liefst 4 delen en 2000 boekpagina’s. De Abba-heren Benny Andersson en Björn Ulvaes hebben dan ook lang geaarzeld om dit “heilige” Zweedse werk van Wilhelm Moberg tot een musical te bewerken. Ze hebben daarbij weliswaar de verhaallijn van zijn boeken -die bekend staan onder de naam De Emigranten- gevolgd, maar hebben hun focus in tegenstelling tot het boek op één karakter gelegd, dat van Kristina.
We volgen haar levenspad, van haar eerste prille verliefdheid in Zweden tot haar sterfbed in Amerika. We zijn getuigen van de ontberingen die Kristina op haar weg tegenkomt én van het geloof en de kracht waarmee ze dezen te boven komt. Naast Kristina spelen 3 personen een belangrijke rol in dit epos: haar rechtschapen man Karl Oskar, zijn dromerige broer Robert en de losbandige Ulrika. Samen verlaten zij hun veilige, maar armoedzalige bestaan in de provincie Smà¥land. Samen overleven zij de helse overtocht per boot wél , waar het merendeel van de overige gelukszoekers het leven laat. En samen komen zij aan in New York om door te reizen naar het noorden om uiteindelijk een bestaan op te bouwen in Minnesota. Daar in plaatsjes rondom Minneapolis zoals Lindstrom, getuigen afgebrokkelde grafstenen met hun Zweedse namen nu nog van hun bestaan. En “thuis” in Zweden heeft hun verhaal inmiddels de vorm van een legende aangenomen.
Na het lijvige boek en een film, wordt deze legende sinds 1995 ook bezongen in de musical Kristina frà¥n Duvemà¥le. Op 7 oktober van dat jaar vond hiervan namelijk de wereldprèmiere in het Malmö Musikteater plaats. Toen het stuk in 1999 haar laatste voorstelling speelde, hadden meer dan 1 miljoen Zweden de voorstelling gezien ; een ongekend aantal op een inwonerstotaal van 9 miljoen. Sinds die tijd zijn er al plannen om het verhaal ook buiten Zweden op de planken te brengen. Het heeft echter 10 jaar geduurd, voordat er met deze concertante versie een eerste nieuwe stap in dàe richting is gezet.
In de fameuze New Yorkse Carnegie Hall werden op 23 en 24 september 2009 dus twee uitgeklede concertversies van de musical uitgevoerd. Geen decors of technische hoogstandjes…..een simpele projectie op de achtergrond en een sporadische verwisseling van een jasje….daar moesten we het mee doen. Met zo’n gebrek aan welke vorm van afleiding of verduidelijking dan ook, zou menige voorstelling er behoorlijk op inboeten. Zo niet deze Kristina. De nadruk kwam nog meer te liggen op dat waar deze voorstelling in uitblinkt: de geniaal mooie muziek en de prachtige liedteksten waarmee het aangrijpende verhaal verteld wordt én de formidabele vertolkingen van deze cast.
