musicalgoeroe - 08 September 2009 11:38 AM

whahahah wat erg allemaal! plaatsvervangende schaamte soms als ik dit lees

ja, maar wel leuk om te lezen, toch?

God wat grappig om te lezen, ik heb hier onderzoek naar gedaan voor mijn studie: musicalfans, het was een opzet voor een fictieve documentaire, misschien wil ik die ooit nog wel eens echt maken ook..

Mijn conclusie was de volgende: Er zijn mensen die van musicals houden, en er zijn mensen die van musicalacteurs houden.

De fanatiekelingen zoals hier beschrevenzitten meestal in de laatste groep… daar moet ik persoonlijk net als velen weinig van hebben, maar het is wel degelijk interessant om je af te vragen wat mensen ertoe brengt zich zo te gedragen.

Ik heb zelf een musicalopleiding gevolgd en ben nu bezig aan een studie zodat ik na mijn 30ste ook nog werk heb;) Toen ik net begon met de vooropleiding ging ik al veel naar musicals en luisterde vooral ook heel veel naar de muziek, ik kende verder niemand die daar zijn vak van wilde maken en ben om die reden naar de AU gegaan om mijn eigen grote voorbeeld in het vak daar een paar dingen over te vragen. En nog steeds, bijna 10 jaar later ga ik soms langs om wat te kletsen.

Tijdens die AU bezoeken heb ik heel wat geobserveerd en ben ik wel eens in gesprek gegaan met mensen die naar mijn mening een beetje ongezond gedrag vertoonden en wat gebeurde er vaak? Binnen 3 minuten weet je het hele levensverhaal compleet met scheidingen sterfgevallen tot aan de zelfmoordneigingen aan toe.

Kun je belachelijk vinden, maar blijkbaar zit het dus zo hoog dat ze het aan elk willekeurig iets dat aandacht geeft vertellen. En soms is het een compleet toneelstuk van aandachtrekkerij, maar ook dat doen mensen met een reden, zijn gepest, hebben weinig vrienden, krijgen in elk geval weinig positieve aandacht. En wat doet dat idool? Zegt lief dankjewel, geeft een aai en ze zijn weg…jongen/meisje heeft weer even het gevoel dat iemand ze ziet staan.

Niet voor niets lees je hier van veel mensen dat ze erg fanatiek waren in hun puberjaren, je hoort ergens bij, krijgt een bepaalt gevoel van waardering…

Dus ja, waarschijnlijk is het ook ongezond gedrag, maar er is vaak een oorzaak en dat moet je zeker niet vergeten, ook ik niet als ik de irritatie weer voel opborrelen.. dan prijs ik mezelf maar gelukkig dat ik het niet nodig heb, doe maar even alsof ik het niet gehoord en gezien heb en doe mijn eigen ding.

Er zijn ook genoeg mensen die het volkomen idioot vinden om met een rare pruik en een grote jurk op een toneel een liedje te zingen, daar word ik dan weer blij van.

Goed en duidelijk omschreven. Kan me er helemaal in vinden!

Mooi verwoord mrs. Zorro.
Ik snap ook niet waarom fans hun hele levensverhaal aan hun artiest moeten vertellen.
Deze mensen kunnen er niets mee al zouden ze willen.

Ik zou bijna zeggen: ga lekker vaak naar de voorstelling en geniet van zijn/haar optreden.
Maar houd je privéleven voor jezelf.

Ik vind de in dit topic beschreven diehard fans een beetje eng, net als diehard fans van andere artiesten overigens
No offence, maar heb toch het idee dat er een (flink) steekje los zit bij die mensen 😊

Ik denk dat de sterren het leuker vinden als je ze gewoon een complimentje geeft, dan dat je je hysterisch gaat aanstellen. Toen ik 3 weken geleden, na de show Renee Van Wegberg zag, heb ik haar ook gewoon gezegd dat ze weer super was. Ze keek me blij verrast aan, en bedankte me voor het compliment, en dat was het zo’n beetje.

Ik heb keurig gewacht, en gevraagd of ze met me wilde poseren, niet geduwd, niet geschreeuwd, en ZO kan het ook, je kan best jezelf fan noemen, EN respect hebben voor een (musical)ster, toch?

en gisteren met Freek precies hetzelfde, gewoon rustig gewacht, netjes gevraagd, en dan zul je zien dat ze het zelf ook leuker vinden, dan wanneer iemand zomaar ineens een arm om de schouder legt om zomaar, ongevraagd met die ster op de foto te gaan, da’s pas schandalig!!

Ook hoorde ik Freek zeggen dat hij er zich aan iriteert als hij de tijd neemt om met zijn “fans"te praten, en ze horen ineens dat die en die artiest onderweg is, ze tijdens hun gesprek met Freek snel zonder wat te zeggen naar die andere artiest rennen, heel raar is dat. En dan de volgende keer klagen dat Freek hun zomaar voorbij liep,  zeker?

Zag gisteren nog wel meer bekende gezichten uit de musical, maar omdat ik ze niet kon plaatsen (Wel gezicht herkend, maar niet zeker weten welke rol ze speelden) vond ik het ook niet zo nodig, om met ze op de foto te gaan, en ik begrijp uit sommige toppics dat sommige fans nog met de schoonmaker die ook maar een klein beetje op de understudy van Freek lijkt, nog zouden willen posseren in de veronderstelling dat deze persoon HUN Freekje is
:vaag:

Dat aanstellerige, ik heb er niets mee, maar de meeste fans denken dat DAT de beste mannier is om aandacht te krijgen van hun favoriete speler!

Mooie milde woorden van Mrs. Zorro. Je kunt mensen veroordelen maar er is natuurlijk altijd een reden voor bepaald gedrag. Ik vind het vaak eerder triest: als je zo weinig hebt in je leven dat je een idool nodig hebt om het te vullen - dat is iets waar mensen “normaal” na de puberteit wel overheen groeien.

Het is ook triest! Maar ik vind het dan meer triester dat die mensen niemand anders hebben (of zoeken) dan dat ik het gedrag triest vind, dat is alleen maar een reactie

Tja bepaalde musicalfans zijn ook niet echt ‘normaal’ kwa reageren. En bepaalde musical acteurs/actrices moeten het inderdaad altijd maar leuk en goed vinden dat fans te pas en onpas op de foto willen of handtekening of filmpje willen maken, en kadootjes moeten ze ook altijd maar aan nemen.

En musicalfans onderling vertellen elkaar toch ook vanalles over hun favo spelers ?. Vaak kan je daar soms ook precies horen hoe ze zich dan gedragen.
En door andere musical fans heb ik wel geleerd hoe ik me dus NIET gedragen mag/moet.

Geef mensen ruimte, laat ze zelf in de gelegenheid iets tegen je te zeggen als ze dat zelf willen. Groet anders alleen en laat iemand gewoon passeren.
Ik zelf vond het   behoorlijk aso wat een aantal fans van ron link deden, ze sloten hem in door met zijn 8 ten kringetje om hem heen te maken. Hij leek het niet erg te vinden en gilde heerlijk mee.

Maar toch dat gaat mij te ver. Benader iemand zoals je zelf bendaderd wilt worden met respect. En blijf je zelf ga niet gillen janken ehm hysterisch doen hebben zij niks aan en het is eigelijk ook maar net wie je voor je hebt bedoel welke acteur / actrice. Vaak voelen de fans haarfijn aan hoe ver ze kunnen gaan. Of hoe ze iemand mogen benaderen. Maar goed er kunnen uitzonderingen bij zitten kwa gedrag.

Die 10 jaar dat ik nu musicals bezoek overal in nederland heb ik heel wat musicalfans voorbij zien komen bij de AU.  En de 1 verteld nu 1 maal makkelijker alles dan de ander. Bedoel over haar/zijn favo speler(s).  Of over dagelijks leven en de dingen die daar in gebeuren.

Het blijft voor mij heel verwarrend om te zien hoe mensen andere mensen “afbranden”, terwijl ze zelf hetzelfde doen maar dan bij andere artiesten/situaties!
Ook blijft het een leuk topic trouwens 😉

Vind dit ook een heerlijk topic.

Stond laatst bij voorstelling Masterclass van Pia, de premiere notabene. Kwamen we binnen hoor ik van die “mensen"zeggen. “Ja ik vond haar arrogant, ze was al binnen en wilde niet met ons op de foto..stom mens”..
Echt dan meot ik me werkelijk inhouden. Ik denk ze heeft zichvoor te bereiden op een premiere(ja het was de premiere)... is toch heel logisch dat wanneer ze al binnen is, ze neit meer naar buiten komt. Om haar nu meteen arrogant te noemen!!! SCHANDALIG….
srry moest ik ff kwijt…
Ben het ook eens met het verhaal van ZORRO…. heel goed verwoord, precies hoe ik er ook over denk. En idd echt associaal sommige mensen….
Maar dat levensverhaal klopt inderdaad ook, als je echt iemand kent ok, maar om nu iemand die je totaal niet kent en net pas ontmoet zegmaar, gelijk op te zadelen met scheidingen, sterven en andere dingen… nee!

Dan nog een situatie van mij…. wat vinden jullie:
Zo ook gisteren… was met mijn oma en een vriendin bij Simone Kleinsma. we hadden vlaai voor haar meegenomen( had sarcastisch gezegd dat ze die heel lekker vond en vooral die lekkere limburgse…. laat ik nu net uit limburg komen dus). Maar goed… ze was dus al binnen. Nou geen probleem. Zag de companymanager ons zitten en vroeg of we ff wilden wachten want dan zou Simone de vlaai persoonlijk in ontvangst komen nemen. Nou prima… later bleek dat alles uitgelopen was en dat ze geen tijd had, hebben de vlaai meegegeven…..
Stonden we bij standje om handtekening op cd te vragen: “haaa meiden, was die vlaai van jullie?”.... ja dus… Vroeg ze ff of we naar de zijkant kwamen voor een foto en babbeltje enzo.

Vinden jullie dit vreemd?

Ja, idd leuk topic 😊 Wil ik nog wel even iets over zeggen…

Ik heb nog nooit bij een AU gestaan, ben nog nooit met iemand op de foto geweest, geen handtekeningen gevraagd etc… O WACHT! Ik bedenk me net van wel. Maar dat was vier jaar geleden bij een concert van Gwen Stefani xD En ze liep toevallig de artiestenuitgang uit, terwijl ik verdwaald was en mijn papa niet kon vinden 😉 Alleen even staan kijken en verder niks. Maar terzake.

Wat mij persoonlijk interesseert, is hoe de artiesten zelf vonden dat de show ging. Of er veel ‘foutjes’ werden gemaakt, of weetikveel. En om even te zeggen dat ik huppeldepup zo goed vond in die en die rol. Dat lijkt me nou leuk om met artiesten te bespreken. Maar daarvoor zou ik niet bij de AU gaan staan, maar eerder een beetje willen rondlopen achter de schermen om wat zij zeggen op te vangen. Ik zou niet eens weten wat ik tegen zo iemand zou moeten zeggen! 😉

‘Hoi! Ja, ik ken jou wel, jij mij niet. Maar ik vind je zoooo goed als Huppeldepup!’
‘Leuk, dank je.’
‘Alsje.’
‘Doei.’
‘Dag.’

En dan? Dat is voor mij het hele punt. Je kunt er zo weinig mee 😉

Laatst zat ik bij Petticoat en toen was er zo’n meisje in d’r eentje. Het was vijf voor acht en ze was druk aan het bellen. Ik zal het gesprek proberen na te bootsen.

‘Ja, ja. Ja, ze speelt vanavond hoor. Ja, we waren even naar binnengelopen en nouja, ze kwam natuurlijk weer een kwartier later aan dan de rest. Ja, jaaaa, maar dat is Chantal, he? Nou goed, ze herkende me meteen hoor! Kwam op me aflopen en gelijk een knuffel en drie zoenen. En dat ze het leuk vond dat we er waren. Ja, toen hebben we nog een kwartiertje staan praten enzo…’

DAAR ERGER IK ME DUS WEL DOOD AAN! Come on, je kent Chantal Janzen, so what? Moet iedereen dat weten?

Nou goed, tot zover mijn bijdrage aan dit topic 😉

meloca - 02 March 2011 09:03 AM

Stonden we bij standje om handtekening op cd te vragen: “haaa meiden, was die vlaai van jullie?”.... ja dus… Vroeg ze ff of we naar de zijkant kwamen voor een foto en babbeltje enzo.

Vinden jullie dit vreemd?

Dat je herkend wordt aan een stand als de schenker van een vlaai, terwijl ze jullie niet heeft gezien vind ik wel vreemd ja.  Een keer inspelen met een origineel aardigheidje op een voorstelling niet zozeer.

ik zie mezelf als musicalliefhebber en niet als fan. Je zal me dan ook nooit bewust bij een au zien staan wachten op artiesten.
Echter moet ik bekennen dat wel in het verleden veel bij de au heb gestaan als kind. Ik woonde namelijk naast/voor het theater en speelde als kind altijd (o.a. tennis) op de parkeer plaats die naast een au lag (van een klein theater). Toen was ik me niet van bewust wel zag ik af en toe een bn-er naar binnen gaan (he ik ken die meneer van tv). nu weet ik dat het een au is.
Wel moet ik zeggen dat die fan’s minder bereiken juist door dit gedrag.  Ik ben al enige jaren werkzaam als vrijwiliger en kom geregeld backstage bij allerlei evenmenten waar ook internationale en nationale artiesten/sterrren komen. In het begin vond ik dit wel leuk. nu zie ik ze puur als collega’s met elk hetzelfde doel alleen vullen we dit elk anders in.
Ik heb door de jaren geleerd dat je juist meer bereikt/krijgt als je je gewoon gedraagt. Als ik bij toeval naast iemand sta of zit ga ik een gewoon praatje aan zoals ik dat met iedereen zou doen. Soms hebben we dan een erg leuk gesprek.  Mensen met sterrengedrag vermijd ik of spreek ik aan op hun gedrag. Hoe groot een artiest ook is hij hoeft echt niet te doen of hij meer is. Het is wel grappig om te zien hoe zo’n iemand reageert als hem/haar op dit gedrag aanspreekt.
Het is nu zelfs zo dat ik soms herkend wordt door artiesten (alleen nationaal hoor).  Maar dit gebeurd maar zelden en alleen als in een bepaalde periode de artiest 8 keer ben tegengekomen in een periode van 3 weken) (en dan vooral als je bijvoorbeeld een paar keer een balletje heb meegespeeld of ze hebt geholpen)een maand later herkennen ze je ook niet meer.
het lijkt me dus ook stug dat een artiest een fan herkend zal wel een standaard opmerking zijn en vervolgens is fan-lief helemaal blij.
Ik weiger standaard hyves uitnodigingen van artiesten (dit doen ze alleen maar om een zo hoog mogelijk aantal vrienden achter hun naam te hebben staan)

maar fangedrag (sterker nog mijn musicalverzameling gaat en zal nooit verder gaan als een cd of dvd van voorstellingen) vermijd ik als de pest vooral in musicalland hier wil ik lekker kunnen genieten van een voorstelling zonder ook maar iets (in privesferen) te weten over de artiesten die de voorstelling hebben gespeeld.

Bij de premiere van Masterclass zag ik ook iemand in de foyer op de foto gaan met die actrice uit gtst (ze speelt Maxime, kan ff niet op haar echte naam komen) Dat vond ik eigenlijk ook niet echt kunnen eigenlijk…