Wat een heerlijke collumn, en o zo waar.

Toevallig dat ik laatst nog zei tegen een paar mensen dat ik een weblog bij wilde gaan houden waarop ik collumns wilde schrijven over theaterbezoekers en musicalfans… Nou ik was dus blijkbaar niet de enige die die gedachten had 😉.

Zal ik dan maar toegeven dat ik bij die groep hoorde…niet zo heel erg extreem, maar tijdens Mamma Mia was ik toch wel af en toe heel erg. Niet dat ik dacht dat het mijn vrienden waren ofzo…ik ken mensen die dat wel denken van sommige musicalacteurs en dat vind ik toch behoorlijk triest…maar ik stond bij de AU en volgens mij waren we af en toe best wel aanwezig. Ik heb geen idee hoe wij overkwamen, maar we zaten zo’n beetje elke week bij het beathea en ik denk dat sommige mensen best wel moe van ons werden.

Gelukkig ben ik daar overheen gegroeit, ik ga nog wel naar de AU maar alleen om mijn favoriete spelers te ontmoeten. That’s it, ik heb verder totaal geen behoefte om met Freek of Brigitte of zo’n andere opgeblazen musicalartiest op de foto te gaan. Zodra ik mijn musicalspeler heb gesproken ben ik ook weg…Het is alleen een beetje jammer dat de musicalspelers waar ik voor kom tegenwoordig ook enigzins een grote aanhang bij de AU hebben staan waardoor het lastiger wordt met ze te praten…maar gelukkig vergeten ze hun fans van het 1e uur niet. Maar ik verbaas me er altijd weer over, het maakt niet uit het oud iemand is…ze kunnen zich af en toe nog vreselijk gedragen als pubers. Ook als je foto’s op hyves bekijkt, en vrouw van in de 40 met Roy van Iersel: Samen met MIJN Roy, wat een schatje is het. Dan denk ik, get real en grow up! Bij iemand van 14 zou je nog denken oké, leuk…maar dat is gewoon creepy. Ik vraag me ook af hoe dat is voor die jongens, Freek bijvoorbeeld is 23 ofzo en wordt aanbeden door vrouwen van in de 40…ze hadden zijn moeder kunnen zijn. Het lijkt me toch vrij bizar voor zo’n jongen als er van die overbejaarde pubers voor je staan FREEEEEEEEK ik hou van je…mens, je had zijn moeder kunnen zijn. Een ook bij de AU van Footloose in de Meervaart, staan er moeders te geilen op Richard, William en Roy en die duwen dan hun kind naar voren om met hem op de foto te gaan…die moeders probeerden zelfs met zijn allen in te breken om hun kroost zogenaamd met de artiesten op de foto te laten gaan.

Zeg Roos, wil jij niet alle vrouwelijke 40-ers bij de AU over één kam scheren?
Ik nader al aardig de 40, en ik ben eens met Roy én Freek op de foto geweest. Maar ik ga niet hysterisch staan gillen dat ik van ze hou whatever. Ik heb gewoon bewondering voor sommige musicalmensen en dan vind ik het leuk om even met ze te babbelen en met ze op de foto te gaan. Wat overigens niet elke keer gebeurd als ik naar het theater ben geweest, want ik heb vaak genoeg geen zin om naar de AU te gaan. En zo zijn er meerdere vrouwelijke 40-ers met mij.
Een hysterische 40-er bij een AU vind ik persoonlijk ook een beetje triest. Maar dat vind ik van 20-ers en 30-ers ook.

De topicstarter heeft volgens mij geen aanwijzingen gedaan/bedoeld naar specifieke personen maar het lijkt er op dat mensen toch de behoefte hebben om het verhaal concreet te maken aan de hand van ‘voorbeelden’.
Ik zei het eerder ook in reactie op iemand anders, is het echt nodig om zo duidelijk specifieke personen aan te duiden waarvan jij van mening bent dat hun gedrag niet spoort oid?

Het maakt mij in die zin niks uit dat ik het niet ben en ook diegenen niet ken, maar sommige aanwijzingen zijn wel zo duidelijk dat iemand zich er zeker wel in zal herkennen en dat lijkt me dan weer niet de bedoeling.
Laat mensen lekker voor zichzelf bepalen of ze ‘normaal’  zijn, dat hoeft echt niet door iemand anders vastgesteld te worden of als voorbeeld van ‘abnormaliteit’ gebruikt te worden…

Scarletwoman - 05 August 2009 10:30 AM

Zeg Roos, wil jij niet alle vrouwelijke 40-ers bij de AU over één kam scheren?
Ik nader al aardig de 40, en ik ben eens met Roy én Freek op de foto geweest. Maar ik ga niet hysterisch staan gillen dat ik van ze hou whatever. Ik heb gewoon bewondering voor sommige musicalmensen en dan vind ik het leuk om even met ze te babbelen en met ze op de foto te gaan. Wat overigens niet elke keer gebeurd als ik naar het theater ben geweest, want ik heb vaak genoeg geen zin om naar de AU te gaan. En zo zijn er meerdere vrouwelijke 40-ers met mij.
Een hysterische 40-er bij een AU vind ik persoonlijk ook een beetje triest. Maar dat vind ik van 20-ers en 30-ers ook.

Sorry, ik zal het wat duidelijker formuleren misschien…40-ers die zich gedragen als verliefde pubers, die bedoel ik. Als je je normaal gedraagd bij de au is er niks aan de hand lijkt me.

Hahaha, wat een redenaties weer. ‘Ik ga ook wel eens, maaaaaar…..................daarom hoor ik niet bij de door jou beschreven personen’. Het is helemaal niet nodig om je te verdedigen als 40-jarige moeder, fan van Pia Douwes of ex-AU bezoeker. Iedereen heeft vast wel een reden, maar dat neemt mijn mening over sommigen(!!) niet weg. Ik wilde enkel beschrijven hoe gàªnant sommige fans (die de pubertijd al lang gepasseerd zijn) zich gedragen. Waarom ze dit doen, maakt me niets uit.

esther1985 - 04 August 2009 01:15 PM

martijn-j - 03 August 2009 11:13 PM

. Zo zag ik laats een filmpje van Chantal Janzen die het liedje Papa van Stef Bos zingt op youtube. Dat nummer zingt ze echt niet goed (nee, dat is geen mening, dat heet luisteren) en dan staat er onder dat ze de beste zangeres ooit is enzo. Dan denk ik ‘ach, je weet niet beter’.

Nu ben ik geen enorme Chantal fan, vind ik papa van Stef Bos enorm mooi en dan vooral de tekst.. Ik kan daar zo bij in tranen schieten, waarom gewoon om Papa..
Ik vind juist dat Chantal het wel heel mooi neerzet, omdat ik er bij haar heel veel gevoel in terug ‘‘voel’’ /hoor.

En nee, ik weet ook wel dat zij niet de beste zangeres is, maar ik vind dat ze dit keer wel een nummer goed weet neer te zetten.. Ook dat heet luisteren. Wat jij doet is horen. En daarin zit nog een groot verschil.

Ik vind dat ze het liedje als geheel ook wel mooi brengt, maar als je het puur en alleen op de zang beoordeeld stelt het niet zoveel voor.

martijn-j - 05 August 2009 12:46 PM

esther1985 - 04 August 2009 01:15 PM

martijn-j - 03 August 2009 11:13 PM

. Zo zag ik laats een filmpje van Chantal Janzen die het liedje Papa van Stef Bos zingt op youtube. Dat nummer zingt ze echt niet goed (nee, dat is geen mening, dat heet luisteren) en dan staat er onder dat ze de beste zangeres ooit is enzo. Dan denk ik ‘ach, je weet niet beter’.

Nu ben ik geen enorme Chantal fan, vind ik papa van Stef Bos enorm mooi en dan vooral de tekst.. Ik kan daar zo bij in tranen schieten, waarom gewoon om Papa..
Ik vind juist dat Chantal het wel heel mooi neerzet, omdat ik er bij haar heel veel gevoel in terug ‘‘voel’’ /hoor.

En nee, ik weet ook wel dat zij niet de beste zangeres is, maar ik vind dat ze dit keer wel een nummer goed weet neer te zetten.. Ook dat heet luisteren. Wat jij doet is horen. En daarin zit nog een groot verschil.

Ik vind dat ze het liedje als geheel ook wel mooi brengt, maar als je het puur en alleen op de zang beoordeeld stelt het niet zoveel voor.

Chantal is meer een personality dan een zangeres/actrice/danseres. Het is wel duidelijk dat Chantal vocaal niet op het niveau zit wat je verwacht van een hoofdrolspeelster. Haar acteren en dansen is ook vervangbaar. Chantal is een leuke personality op tv, maar een goede musical actrice is ze absoluut niet. Met alleen komedie kom je er namelijk niet.
*nu weer on topic*

Het is wel zo, daarom kwamen we volgens mij op Chantal, dat ik vaak reacties lees van musicalfans waarvan ik denk; het maakt niet uit wat diegene doet, al laat ie een flinke ruft ze vinden het nog geweldig! Freek fans zal je nooit horen zeggen dat Hein beter is, of Mathijs dan nu…het is altijd: ik vond Hein goed maaaaaaaaar Freek is toch beter…het is natuurlijk een mening, maar ik vraag me af hoe objectief die mensen zijn. Als een musicalacteur vreselijk vals zingt is het: jaaaaaaa, hij was niet goed bij stem of jaaaaaaaa, hij had zijn dag niet. Ja daaaaaaahaaaaaaaag, hij zong gewoon vals…punt! Mijn favorieten heb ik ook wel eens een noot niet zien halen, maar dan ga ik dat niet goed praten door te zeggen dat dat komt omdat ie niet goed bij stem was of zijn dag niet had…op youtube zie je ook miljoenen filmpjes waar dan weer zo’n schaap onder staat: wat is ze goed heeeee??? Fans kunnen ook moeilijk de mening van andere accepteren en moeten het altijd zo nodig voor hun idool opnemen. Alsof het idool meeleest en meteen in een depressie raakt omdat 1 iemand wat kritisch schreef over hem! Ik lees liever een recensie waar echt een mening in wordt gegeven dan een overzicht van wie er speelde en bij elke speler: was heeeeel goed! Was weer zo goed! Was super! Die recensies schreef ik vroeger ook, toegegeven…al probeerde ik nog wel een beetje kritisch over te komen…maar iedereen heeft zo zijn jeugdzondes toch???

Ben ik dan de enige die dit fanatisme vermakelijk en fascinerend vind? 😉

Mijn enige bezoeken aan een stagedoor zijn in het buitenland, maar ik vind het dan heerlijk om naar alle fans te kijken en te zien hoe ze met hun idool omgaan. Fans van elke leeftijd. Waarom zou het fanzijn moeten eindigen bij 16? Leuk toch, wanneer mensen een passie hebben? (Met een passie schijn je langer te leven 📣 )

Tja, als musicalspeler ervaar je het misshcien als iets ‘te’, maar dat brengt succes (in lichte en zwaardere vorm) nu eenmaal met zich mee. Lach er achteraf om, relativeer het, geniet er van. Vind een weg om ermee om te gaan, zou mijn advies zijn.

Wat een leuke discusie. Toen ik 15 was was ik ook wel hyper de piep de eerste paar keer dat ik naar een productie ging en mijn favoriet daarna sprak. Nu ga ik nog regelmatig even langs, om over de voorstelling te praten. Maar vrienden? Hoe halen mensen het in hun hoofd het zijn mensen die hun werk doen. Ik vind het ook leuk als ik complimenten van een cliënt krijg op mijn werk, maar ben dat relatief snel weer vergeten want heb andere zaken m’n hoofd.

En ook ik ben geneigd dingen goed te vinden van mijn favoriet terwijl er toch wel verbeterpunten hier en daar zichtbaar/hoorbaar zijn. Maar dat hoort denk ik ook wel bij het fan zijn zolang anderen er geen last van hebben en een beetje discusssie over iemands peformance vind ik wel leuk!

*Roos* - 05 August 2009 01:39 PM

Freek fans zal je nooit horen zeggen dat Hein beter is, of Mathijs dan nu…het is altijd: ik vond Hein goed maaaaaaaaar Freek is toch beter…het is natuurlijk een mening, maar ik vraag me af hoe objectief die mensen zijn.

Ach, dat vind ik nog niet zo vreemd. Of je nu “fan”, “liefhebber”, “bewonderaar” of wat dan ook bent van Freek, je bent dat natuurlijk omdat je hem beter vindt dan anderen. Omdat zijn stem of zijn manier van spelen jouw aanspreekt, bijvoorbeeld. Dat zo iemand Freek beter vindt dan Hein of Mathijs is logisch, anders was hij/zij wel fan van Hein of Mathijs geworden, toch?

Als een musicalacteur vreselijk vals zingt is het: jaaaaaaa, hij was niet goed bij stem of jaaaaaaaa, hij had zijn dag niet. Ja daaaaaaahaaaaaaaag, hij zong gewoon vals…punt!
(...)
Fans kunnen ook moeilijk de mening van andere accepteren en moeten het altijd zo nodig voor hun idool opnemen.

Kijk, en dat is dus wel over de grens tussen bewondering (prima) en fanatisme (niet goed, want overdreven). Hoe veel bewondering ik ook voor iemand heb, ik zal altijd kunnen accepteren dat ook diegene fouten kan maken, en dat anderen er mogelijk anders over kunnen denken. (En als ik dat niet meer kan, dan hoop ik dat iemand me flink de kop wil wassen totdat ik wel weer normaal kan denken).

Wat een leuk topic is dit. Tijd voor zelfreflectie. En ja, ook ik heb in mijn eerste jaar dat ik musicals bezocht bij de AU gestaan en regelmatig ook. Ik ging om met een groepje mensen die dat deed, en ik deed gewoon mee. Heb ik spijt, nee, niet echt. Vind ik nu dat het misschien té vaak was, uh jazeker. Heb ik me enorm idioot gedragen? Ik geloof het niet, hield me meestal wat op de achtergrond en van de foto’s ben ik ook niet echt. Artiesten cadeautjes gegeven, schuldig. 
Maar dat is vier/vijf jaar geleden. Gevalletje fan (niet hysterisch) wordt liefhebber, zoals ik hier al meer heb gelezen. Waarom? Omdat ik NU de meerwaarde niet meer zie van hangen bij een AU en artiesten spreken/op de foto. Heeft ook wel met mijn werk te maken.

Wat ik nog wel een probleem vind, in het kader fan—> liefhebber is dat op het moment dat je een FANsite beheert je gelijk weer in het hokje wordt teruggeduwd. Tja, wie o wie maakt de eerste Liefhebber-site van artiest X. Dat bestaat toch niet? Maar vaak wordt je gekarakteriseerd als een eersteklas randdebiel op het moment dat je een fansite beheert. No offense and SO not true! Ik ben echt al regelmatig op perspresentaties/premières geweest, dat ik drie keer moest uitleggen hoe of wat.

Wat ik zielig vind om te lezen is dat sommige fans hele wedstrijden houden over hoe vaak iemand wel niet naar een show / au is geweest. Dan voel je zo een ondertoon: ‘als ik nu ook niet weer ga dan hoor ik er niet meer bij of dan ziet de artiest me niet meer staan’. Er zijn gewoon mensen die daar helemaal door van de kaart worden gebracht. Het lijkt mij voor de acteurs ook wel vermoeiend om constant dezelfde mensen voor je neus te hebben staan.

*Esmee - 05 August 2009 06:42 PM

Wat ik zielig vind om te lezen is dat sommige fans hele wedstrijden houden over hoe vaak iemand wel niet naar een show / au is geweest. Dan voel je zo een ondertoon: ‘als ik nu ook niet weer ga dan hoor ik er niet meer bij of dan ziet de artiest me niet meer staan’.

Op 7 februari zaten er bij Les Mis voor mij twee meiden die helemaal hyper waren omdat Adriaan in de zaal zat. Hun kans om een handtekening en foto te krijgen van de volledige 11 OznJoseph-kandidaten!