In gesprek met de jongsten uit Bernarda Alba

Lisa Berendse

Wat kun je ons vertellen over de rol die je gaat spelen
Ik speel de meid, de jongste bediende van Bernarda en haar dochters. Het leuke van de bedienden (eigenlijk alledrie) is dat ze helikopterview hebben. Er zijn 3 bedienden: Pontia (Irene), de bediende (Marleen) en de meid (ik ). Er zijn hier dus ook drie generaties. Deze bedienden zien dus aankomen wat er gaat gebeuren, en proberen dat enigszins in goede banen te leiden. Omdat ze maar bedienden zijn hebben ze niet heel veel invloed. Pontia is wel een soort raadgever van Bernarda, dus zij probeert haar subtiel te beïnvloeden. De meid is dan weer niet zo van het ingrijpen, alleen van het zien en te denken: ”goh, zien ze dat nou niet.”

Hoe merken wij als publiek dat inzicht
Tussen de drie bedienden zijn er een aantal scènes, waarin ze het hebben over wat er gebeurt, en hoe het kan dat niemand van het gezin dat ziet. Terwijl zij het toch ook zo zien gebeuren, maar dat ze het niet uitspreken. Alsof ze allemaal oogkleppen op hebben.

Hoe ben je bij Bernarda Alba terechtgekomen
Jeroen leidde de schrijversworkshop van M-lab, toen ik daar aan het repeteren was met Spring Awakening. Ik kreeg daarna een mailtje van hem met zijn plan en de vraag of ik mee wilde doen. Dat wilde ik maar al te graag.

Kende je het stuk al
Ik kende het nog niet. Hij legde wel uit waar het over ging, maar als je de muziek dan hoort… Fijne muziek, en een lekker dramatisch verhaal. Het is niet doorsnee-muziek, en dat vind ik leuk. Je hoort heel duidelijk de Spaanse invloeden. Het is allemaal net anders dan je zou verwachten.

Bij het nummer wat ik net hoorde herkende ik wel heel duidelijk invloeden van bijvoorbeeld de Fado. Is dat bij jouw eigen nummers ook zo?
Niet bij alles denk je onmiddellijk dat het Fado is, of Spaans gitaar, maar je merkt wel de invloeden. Bij één van mijn nummers staat ‘sweet elegant tango’; dat is redelijk Spaansachtig toch.

Twee keer op een avond spelen. Wordt dat lastig?
Mijn rol is niet heel zwaar. Ze zit er niet zo erg in als de dochters of de moeder. Voor mezelf moet het dus zeker lukken, maar voor die andere rollen lijkt het me toch wel redelijk heftig om het twee keer op een avond te doen.

Is Bernarda Alba voor jou de opmars naar nieuwe voorstellingen
Laten we het hopen. Maar ik weet het nog niet. Het is afwachten. Ik ben ook pas een jaar klaar met school, dus ik geef het tijd.

Heb je duidelijk wat je precies wil? En wat niet?
Ik heb wel een duidelijk beeld bij de soort dingen die ik leuk vind, en wat ik wel en niet kan. Je moet mij niet in ‘the Phantom’ neerzetten, want ik ben (nog) niet klassiek. Ik weet ook niet of ik daar gelukkig van zou worden. Ik hou vooral van de wat nieuwere dingen. De schaal van de voorstelling maakt me dan niet uit. Al zal het dan al snel naar de wat kleinere dingen nijgen, omdat de grote wat meer de geijkte paden bewandelen. Iets komisch en lichts doen lijkt me zeker leuk. Wat ik tot nog toe is allemaal behoorlijk dramatisch.
Maar het is dus afwachten. Ik vind het superleuk om zelf dingen te doen en te proberen, zoals de solo van afgelopen seizoen.

Je zusje kan je niet zien spelen, omdat ze ook de Frank Sanders’ Akademie doet, en op deze avonden zelf optreedt. Hoe is het om je zusje in je voetsporen te hebben?
Prima. Ik weet ook niet anders. En mijn broertje zit nu nog op de Middelbare School maar zegt ook al dat hij Frank Sanders’ wil gaan doen. Hij heeft ook al the Full Monty, Beauty & the Beast en Les Mis gedaan. Heel bijzonder eigenlijk. We zijn wel heel vroeg met onze ouders naar voorstellingen gegaan. En we hebben alle drie op het MKT in Purmerend gezeten. Maar dat je alle drie denkt: “Ik wil er wel mee verder.” Maar er is geen oom of tante waarvan je denkt, die ook. En ineens zijn er drie achter elkaar.
Dat maakt Bernarda Alba ook zo leuk. Zo’n familieding met vijf zussen maakt het allemaal heel herkenbaar.

Bernarda Alba is te zien op woensdag 30 en donderdag 31 mei. Op beide dagen zijn er voorstellingen om 19.30 en 20.00 uur. Voor kaarten: http://www.m-lab.nl