MacBeth: toneelexperiment met musicalmensen

Tenslotte spreken we nog even telefonisch met de speler van de titelrol. Wesley de Ridder, beginnend aan het derde jaar aan de Frank Sanders’ Akademie. Verplichtingen op school zorgen er ook voor dat er deze dag niet wordt gerepeteerd. We vragen ons af of de doelstellingen en ervaringen van Ara, Oscar en Hester ook door hem worden gedeeld.

Het uitgangspunt om dit project te doen was omdat het spelen van toneel anders is dan musical. Hoe heb jij dat ervaren
Het is nu al wel zo dat we bij de Frank Sanders’ Akademie rollen vanuit de rol benaderen. Wel heb je veel meer gesproken tekst. Zeker met Shakespeare is dat ook nog eens niet een tekst die je nu zou gebruiken. Er zit veel beeldspraak in, en soms is het ook nog eens op rijm. Dat maakt het lastig het natuurlijk te laten overkomen. Verder is MacBeth natuurlijk niet de meest gewone persoon. Hij maakt er nogal een slachtpartij van door iedereen op zijn pad te vermoorden. Waar hij bij zijn eerste moord gestimuleerd moest worden door zijn vrouw, wil zij juist dat het ophoudt na die eerste.

Hoe heb je het meespelen ervaren van ervaren krachten als Ara Halici en Hilke Bierman.
Ze vliegen er op een bepaalde manier in. Dat was wel inspirerend en bevrijdend. Als student merk je dat je bepaalde angsten hebt, en beperkingen. Zij geven je de ruimte die angst te overwinnen. Om dingen uit te proberen, dingen anders te doen. Ook waar je zelf misschien al wel tevreden bent bij een bepaalde interpretatie. Die angsten zijn ook professionals niet vreemd hoor. Ook Willem Nijholt heeft wel eens gezegd dat hij voor een premiere kotsend over de pot hing.

Wanneer hoorde je dat je de hoofdrol had
Vlak voordat ik op vakantie ging. Dus het script ging mee, en elke morgen heb ik een scene geleerd, en dan ’s middags op het strand in de zon. De ene scene ging beduidend makkelijker dan de andere; waarom weet ik eigenlijk niet. Misschien dat de scenes die voor mij duidelijker waren beter bleven hangen. Al met al had ik na de vakantie ongeveer de helft in mijn hoofd zitten.

Heb je nog gevechtschoreografie moeten instuderen
Een kleintje, het gevecht met MacDuff. We hebben geen groot eindgevecht. Ook bij Shakespeare zelf was het klein; naar het eind toe heeft hij het tempo er goed inzitten. In zijn uitvoering gingen de spelers na een klein stukje vechten de coulissen in en vervolgens kwamen de spelers weer op met het eindresultaat van de strijd.

Musicalworld woonde de voorstelling zaterdag, de eerste voorstelling dus voor publiek. bij en zag een mooi geheel van fraaie effecten in beweging en muziek, en een aantal sterke optredens..Zonder decor en slechts enkele rekwisieten moet het allemaal van de acteurs afkomen en dat komt het ook. De scenes die door de cast, volledig in het zwart, met beweging worden gemaakt zijn indrukwekkend: onder andere de ophanging van de thane van Cawdor, de uitvaart van Duncan die overgaat in de kroning van MacBeth, en zeker ook de tweede voorspellingen van de heksen zijn zeer fraai uitgebeeld. Ronduit hilarisch zijn de huppelpasjes waarmee het leger van Malcolm optrekt naar het kasteel van MacBeth.
Wesley de Ridder speelt een mooie MacBeth, die groeit in de voorstelling. Hoe meer bezeten MacBeth wordt hoe fraaier de performance. Lizette Stam is goed als lady MacBeth; ze pakt haar komische moment als ze heel overdreven dramatisch flauw valt, maar maakt ook dramatisch, als ze bijvoorbeeld door het kasteel ijsbeert een sterke indruk. De andere opvallend sterk gespeelde rol is die van MacDuff. Ook voor Sven Blom geldt dat hij de sterkste emoties ook het sterkst speelt, wat de finale van het stuk bijzonder boeiend maakt.
Hoewel weing in de spotlights hebben de heksen in het stuk natuurlijk een belangrijke rol.Hilke Bierman weet er samen met Juta Bolsius en Nienke van Hassel een dolle boel van te maken. Ze genieten duidelijk van hun overwegend slechte werk. Mooi is dat we ze in diverse scenes ook ergens aan de zijkant als observator weer terug zien. En dan die andere ervaren professional: Ara Halici. Die is als Duncan (degelijk vertolkt) natuurlijk snel van het toneel verdwenen, om zich in kleinere rollen dienstbaar op te stellen aan de voorstelling, en alleen als bediende nog even een opvallend komisch momentje heeft. En dan is er natuurlijk nog die poortwachterscene, waarbij er op de deur wordt geklopt maar de dronken wachter weinig haast maakt deze ook daadwerkelijk te openen. In eerdere voorstellingen van MacBeth die ik zag was dat altijd het moment om rond te kijken; een saai moment dat wel uren lijkt te duren. Hoe anders was dat deze keer; Koen van Eerdenburg greep mijn aandacht en liet die niet meer los totdat die poort ook daadwerkelijk open was.
MacBeth is zeker geen gemakkelijk stuk, maar natuurlijk wel een theaterklassieker. Wie kent er niet het verhaal van MacBeth, aan wie op de terugweg van het slagveld wordt voorspeld dat hij koning zal worden en die deze lotsbestemming, mede door de gedrevenheid van zijn vrouw deze lotsbestemming een handje helpt. In de pauze bleek het antwoord op die vraag: toch zeker een substantieel deel van dit publek. Wie het verhaal in grote lijnen kent zal in deze uitvoering ook zeker geen moeite hebben om het te volgen. Voor wie dat niet zo is, zal dat met dit taalgebruik zeker niet meevallen. Een korte voorbereiding door het even doorlezen van een synopsis zal je zeker meer doen genieten van dit stuk. Want hoewel het streven om het zo eigentijds mogelijk en geloofwaardig mogelijk te spelen zeker behoorlijk is gelukt, blijft het natuurlijk wel een Shakespeare-stuk, waarbij de dialogen niet te vergelijken zijn met hetgeen we rondom ons heen zien en horen.


De voltallige cast van de voorstelling bestaat uit: Nynke van der Aa, Julia Berendse, Hilke Bierman, Jerry Bloem, Sven Blom, Mareille la Bohm, Juta Bolsius, Bas Bovelander, Koen van Eerdenburg, Saskia Egtberts, Joey Ferre, Annelies Fleskens, Ara Halici, Lizette Hart, Nienke van Hassel, Justin van Kampen, Thomas Kuipers, Ruben Kuppens, Marie-Louise Nelemans, Mandy Rehorst, Wesley de Ridder, Anouk Snel, Lisa Stam, Kirsten Valk en Sander Vissers.
MacBeth is te zien in het Werkteater in Amsterdam (Oostenburgergracht 75)op 21, 22, 23 en 25 augustus om 20.00 uur en op 22 augustus ook om 14.00 uur. De voorstelling kost 12,50 en is te reserveren via: 020-3308832 of via .(JavaScript must be enabled to view this email address)