Mens ik heb je lief

Paul Walthaus is regisseur en speelt mee in de voorstelling. Bij het lezen van het script dacht hij dat het potentie had en de manier waarop het was geschreven gaf hem meteen ook het idee er wat mee te kunnen. Verder is hij twee jaar geleden begonnen met het regisseren van kindermusicals en die uitdaging vond hij zo leuk dat hij dat wilde doorzetten met de regie hier van voornamelijk jongvolwassenen. Je neemt de bagage die je zelf hebt opgedaan tijdens het spelen in professionele musicals en die deel je met deze jonge mensen.

Je bent inmiddels dus ook aan het regisseren geslagen
Dat klopt. Ik heb nu twee kindermusicals gedaan voor een stichting met 35 a 40 kinderen, en dat was hartstikke leuk. Het is zowel een uitdaging als een cadeautje om, in dit geval, mensen met passie voor het vak daarmee in aanraking te laten komen. Ik ben hier nu een aantal weken aan verbonden, en de wisselwerking is zo leuk. Het enthousiasme is leuk, soms loopt het wat de spuigaten uit en is het een heksenketel, maar ze willen heel graag en dat is mooi om te zien. In vergelijking met de kinderen dragen deze spelers natuurlijk een stuk meer levenswijsheid en ervaring met zich mee. Er zitten natuurlijk ook pubers tussen die misschien wat eerder geneigd zijn het slot erop te gooien, maar het is leuk om dan vanuit een soort vriendschapsband de grenzen te verbreken. Zodat ze vervolgens wel spelen zoals je zou willen: dat ze inzien dat ze ‘voor schut’ staan als ze het juist niet op die manier doen, en als ze het vol doen, het geloofwaardig wordt.
Maakt het onderwerp van de voorstelling het lastiger?
Nee, in deze groep heb je de hele diversiteit al zitten, en het is een hele hechte groep. Er zijn hetero-mannen die homo’s spelen, en hetero vrouwen die lesbiennes vertolken. Er is wel het besef dat ze aan het acteren zijn. Ze realiseren zich ook wel dat, zelfs in ons land waar er een homohuwelijk is, waar mannen met elkaar lopen, ze daarop worden aangesproken. Dat daar toch op een bepaalde manier tegenaan wordt gekeken of een opmerking over gemaakt. Zo goed als we het buitenland graag willen laten geloven is het hier nog niet. Natuurlijk zou het mooi meegenomen zijn als er straks mensen in de zaal zitten die bij de situatie van 3050 denken, ‘goh, hoe was het voor mij geweest’ en er acceptatie komt, of het besef ‘waarom maak ik me daar druk om’. De groep die het nu speelt wist natuurlijk waar de voorstelling over ging, en vindt ook dat dit verhaal verteld moet worden.
Hoe regisseert een regisseur zichzelf?
Dat is lastig he. Het is een kleine rol, en ik heb een regieassistent die soms een scene van me overneemt zodat ik er toch van buitenaf naar kan kijken, en het vervolgens daarna zelf kan doen. En als ik zelf speel kan de regieassistent naar mij kijken. We zijn daar een team in, en ik neem ook wel dingen van haar aan. We hebben samen een zelfde visie en kunnen zo elkaar aanvullen. Ik heb ook niet zo veel scènes, en die spelen zich ook allemaal af in dezelfde omgeving, het laboratorium van professor Aamor.

Is Paul Walthaus verloren als professioneel (musical)acteur?
Ik ben zeker nog bezig, Er staat een casting op het spel, en kijk waar de mogelijkheden zijn. Ik heb de afgelopen twee jaar gebruikt om de oogkleppen af te doen en te kijken wat er nog allemaal meer is behalve musical. Er zijn heel veel dingen op mijn pad gekomen. Ik heb bij de film achter de schermen gewerkt, als productieassistent en opnameleider. Ervaringen die je nooit vergeet en erg leerzaam zijn om te doen. Die kant trekt mij dus ook heel erg.

Helpen die ervaringen ook bij theater-regie?
Het zijn wel twee compleet andere werelden, maar je gaat wel op een bepaalde manier kijken naar scenes. Hoe zou je het willen zien als het film zou zijn. Soms is het heel mooi om het wel zo aan te pakken. Het vult elkaar aan. Roman Polanski heeft destijds Tanz der Vampire geregisseerd en dat is een filmregisseur bij uitstek. Hij zat soms in de zaal met cameraperspectief te kijken. Je gaat meer op de details letten. Dat hij let op de positie van de hand als iemand de trap af komt lopen. Maar met deze groep ben je bezig met wat je wilt gaan doen, dat je er lol in wilt hebben, en dat je dit verhaal wilt vertellen, en niet met zulke details.