Nog zes weken heksen.

April Darby (Sukie Rougemont)
Ik had nog nooit van the Witches of Eastwick gehoord. Maar toen Ivo (van Leeuwen) me vroeg en vertelde wie er nog meer mee deed, zei ik: “dat is goed.” Het is natuurlijk ontzettend gaaf om naast Joke de Kruijf en Linda Wagenmakers te mogen spelen. Je kan daar allen maar van leren. En daarna moest ik me natuurlijk verdiepen in de rol.
Sukie Rougemont is een beetje een nerderig type. Ze is een journalist, en heel erg van de regeltjes. Je zou kunnen zeggen dat ze een beetje een tutje is, totdat Darryl de seksbom in haar naar buiten haalt. In het begin van de voorstelling speel ik haar als een nerveus typetje, dat moeilijk uit haar woorden komt, en altijd stottert. Er is zo'n chaos in haar hoofd, en dat blijkt als ze begint te praten. Dan volgt er een waterval van woorden. Dat wordt leuk om te spelen, want het is precies het tegenovergestelde van wat ik ben. Het is ook iets waar je rekening mee houdt tijdens het zingen. In het begin hou ik het kleintjes, en als ze als vrouw sterker wordt, groeit de kracht van je stem mee. Er zit wel een heel speciaal moment in de voorstelling waar ik naar uitkijk, maar daar wil ik nu eigenlijk niets over zeggen. Dat moet nog even geheim blijven.
Op dit moment zit ik nog op de DAPA. Ik ga in november vervroegd afstuderen, zodat ik aan de gang kan bij Sister Act. Dus dit is een hele drukke periode voor mij. Het ensemble bestaat uit klasgenoten. Dat is af en toe een beetje vreemd, maar ook wel leuk omdat je elkaar goed kent en af en toe met elkaar kunt geiten. Ik heb wel een van de dansrepetities gezien. Ook dat is wel raar; zij zijn al druk bezig, terwijl wij als heksen nog moeten beginnen. Dat wordt een korte periode, maar wel van lange dagen.
Mijn droom is om een zangcarrière te hebben in het Nederland en het buitenland. Ik heb wel veel musical gedaan, maar vind niet alles leuk Het verhaal moet me aanspreken en diepgang hebben, de muziek moet me aanspreken en bij mijn stem passen, en dat is in een musical niet altijd zo. Ik heb de kans gehad om mee te doen aan American Idol. Ik ben half Amerikaans en had een ticket gewonnen, waardoor ik (zonder in de rij te hoeven staan) kon meedoen. De toeloop daar is niet normaal; wat hier meedoet aan één programma doet daar in één staat mee. Ik ben daar toen in de vierde ronde afgevallen, maar ben daar wel blij om, want het is niet mijn ding. Het is TV, het is nep. Wat je op TV ziet is absoluut niet zoals het achter de schermen is. Dus de kans dat ik ooit nog eens mee doe aan een talentenjacht op televisie is heel klein. Als mijn carrière echt niet van de grond komt, dan heel heel heel misschien. Ik wil het eigenlijk op eigen kracht doen.

Jasper Taconis
Ik vind het heel tof dat ik ben gevraagd. Ik ben een 17 kilo afgevallen door sporten en diëten. Daarvoor dacht ik dat er niets voor mij in deze musical zat.

(Jack Nicholson was 50, Ian McShane tegen de 60, Marti Pellow dik in de 40 toen ze de rol speelden. Ga jij de rol 'ouder spelen' of is jouw Darryl gewoon jonger?
Ik mag dat zelf bepalen, maar moet nog bekijken of dat nodig is. Op dit moment voel ik 'm niet als ouder dan mezelf. Ik kende het stuk ook niet. Ik had op internet gezien en daar werd de rol omschreven als 'womanizer', 'handsome' en toen vroeg ik me wel af of ik in dat plaatje paste. Na het zien van de film werd me duidelijk dat dat niet perse nodig was.
Ik probeer in mijn vertolking er niet te dik erboven op te leggen dat Darryl van Horne de duivel is. Alles losjes en onderhand. Niet een duidelijk onderscheid van nu is hij goed en nu is hij slecht, maar tegelijkertijd, als hij maar iets aardigs doet, heeft dat een reden. Dat is zowel leuk als lastig om te spelen. Er zit ook een diepere laag in de verhaalsontwikkeling, wat ik erg leuk vind.
Voorgaande rollen die ik heb gespeeld :Emoe in Five Guys Named Moe, wat een enorme vergroting van mijzelf was. Mary Sunshine (Chicago) was make-up op en gaan. Deze rol is meer mannelijkheid en meer charme. Dat is een uitdaging, want ik beschouw mezelf als heel vrouwelijk. Ik wil daar wel op letten, dat ik als ik het achteraf terugzie denk 'nee'. Wat het lastig maakt is dat deze man ook vrouwelijke kanten heeft, omdat hij de vrouwen zo goed begrijpt.
Mijn lievelingsnummer is het introductienummer van Darryl van Horne, wat niet in de oorspronkelijke show zit, maar wat A little town heeft vervangen. Het een beetje is een beetje gospelachtig nummer en een lekkere binnenkomer. Maar ik vind de nummers van de musical allemaal wel lekker geschreven.
Ik vind het ontzettend tof om met Joke en Linda te mogen werken. Met Linda heb ik een speciale klik. Net bij de fotoshoot hadden we samen ook weer de slappe lach. Dat zal vast vaker gebeuren.
Dit is mijn eerste productie na mijn terugkeer uit Aruba, na 2 jaar. Ik heb alleen tussendoor Jekyll & Hyde gedaan. Ik zou terug kunnen, maar heb dat bewust niet gedaan. Ik ben hier nog niet klaar, dus moet ik de mensen laten weten dat ik er ben. Binnenkort zullen de audities wel weer starten.

De producent verzocht met klem om toch vooral snel kaarten te kopen. Ze willen graag een extra voorstelling op de zaterdagmiddag spelen, maar dat kan natuurlijk alleen als er voldoende animo is. Het voorproefje doet vermoeden dat het een mooie productie wordt, de kans dat je deze voorstelling snel weer zult zien is niet zo groot, en eigen ervaring met de oorspronkelijke West End productie zijn positief, vooral over de sfeer en de humor van de show. Die is gewoon lekker.

The Witches of Eastwick speelt op 2 en 3 november in het [[[http://www.stadstheater.nl]]]Stadstheater van Zoetermeer[/url].